эй бахти хуфтаи хез ва нишин хуш ба эътибор
Зеро ки бо ту бар сари лутфи омадаи сети ёр
эй ҷони ту хуши биханд ки ҳасрати сари омадаи сет
Он гиряу дуоӣ саҳар кардааст кор
эй дили тўрои навид ки пайдо шудаш калид
Он дар ки баста буд ба рӯй ту устувор
Киштии мо ки мавҷ ғамаш дошт дар миён
Бархест боди шӯрта ва афтод бар канор
Миннати худоиро ки бадал шуд ҳама ба шукр
Он шикваҳо ки доштам аз вазъи рӯзгор
Гӯи муддаӣ хноқ кун аз қурби ман ки ҳаст
Ршги дарози дасту ҳарифи гулӯи фишор
Вақти шукуфтагӣу гули афшонӣ ман аст
Хорами ҳама гуласту хазонами ҳамаи баҳор
Ман булбули таронаи зани боғи давлатам
Яъне ки омадаи сети гули давлатами бабор
Ҳаст ин ҳамаи захираи давлат ки менуҳум
Аз файзи як тавваҷуҳи султони номдор
Моҳи баланди кавкабаи кавкаби эҳтишом
Шоҳи сипеҳри маснади хуршеди иқтидор
Яъне ғиоси дайни Муҳамад ки ёфта
Назми ду кун бар лақаби ном ӯ қарор
Андари рикоби ҳишмату майдони шавкаташ
Ҷамшеди як пиёдау хуршеди як савор
Ҳафт осмону чархи нуҳум муштабаҳ шаванд
Ёбанд агар ба дарга ӯ фурсати шумор
эй рифъат аз алоқаи қадари ту муртафаъ
Ваии фахрро ба нисбати зоти ту ифтихор
Аз сокинони сафи нъолнд на фалак
Ҷое ки ҳиммат ту нишинад ба садри бор
Эзад чу кард таъбия дар чархи назми кун
Додаш ба муқтазои ризои ту ихтиёр
То раҳнамои амри ту таъйин накард роҳ
Аҷромро ба чарх муайян нашуд мадор
Аз наъли дасту пои саманди ту Зуҳра ро
Дар соъдост ё раҳ ва дар гӯши гӯшвор
Ҳифзи ту воҷибаст фалакро ки дорадат
Аз сади ҷаҳони хулосаи даврон ба ёдгор
Онҷо ки бошад аз туфи хӯни ту як асар
Кӯҳи қавии ниҳод ба як туф шавад назор
Дарёии оташ ар буд аз ҳифзи номи ту
Моҳии муми солим аз онҷо кунад гузор
Гар наУмия ба нармии хуят амал кунад
Аз роҳи табъи кисват қоқм диҳад ба хор
Нашав гиёҳи умри ҳасудати зи чашмаи ист
Каз ршҳаҳ эй аз он шудаи парвардаи заҳри мор
Обаш ба номи синаи хасми ту гар диҳанд
Бо ханҷар кашида дамади панҷаи чанор
Аз ҷоми буғз ҳар ки фалаки гашти саргарон
Ало ба хӯни душман ту нашканад хумор
Тиғисти хасмии ту ки бисёр гарданон
Худро бар он заданд ва фитоданд хору зор
Дар ҳамлаи нахусти сипар боядаш фиканд
Бо теғи гарданӣ ки кунад қасди корзор
Бо қӯти тасаллути шоҳини адли ту
Симурғро магас ба суҳӯлат кунад шикор
Кон аз забони теша чаҳ овоз баркашид
Гар аз кафи атои ту номад ба зинҳор
Дар маърази шумора ӯ гӯи мёи ҳисоб
Дасти умеди бахши ту чун шуд вазифаи бор
Дарёи гуҳӣ ки мавҷ занад зон қабил нест
Амвоҷ ӯ ки рахна дар ӯ афканди бухор
Аз баҳри сабту забти савобу гуноҳи ту
То офарӣдаи он ду малики офаридагор
Боло накарда сари зи рақами котиби ямин
Новарда дасти сӯии қалами зобити ясор
Адли ту ҳокмист ки андари ҳимояташ
Аз бас қавӣаст дасти зғиФони ин диёр
Ҷое расидаи кор ки дар хоки поки язд
Ҳад нест бодро ки кунад зӯр бар ғубор
Шоҳои тавваҷуҳи ту сухан мекунад на ман
Варна ман аз куҷоу забони сухани гузор
Будам хзФи фуруши сари чори сӯии фикр
Пари сохтӣ дукони ман аз дар шоҳвор
Назмам агар чаҳ буд зарии сикка Эй надошт
Аз номи номии ту зарии гашти сиккаи дор
Итноб дар суханӣ нест мухтасар
Ваҳшӣ аз он сабаб ба дуо кард ихтисор
То Рахш рӯзгор наёяд ба зери зин
То тавсан фалак натавон дошт дар ҷидор
Бодои забуни роизи иқболу ҷоҳи ту
Ҳамвора тавсани фалаку Рахши рӯзгор