Бар касоне ки бибинанд ба рӯй ту ҳилол
Ид бошад ҳамаи рӯзу ҳамаи моҳи ваҳмаи сол
Мирмирон ки буд талъати фархунда ӯ
Субҳи идӣ ки шдоФоқ аз ӯ фаррухи фол
Гар ба андозаи қадари туу садр ту зӣанд
Кас дар айвони ту барнагзарад аз сафи нъол
Бскаҳи инсоф ту бартофта сарпанҷаи зулм
Абаси маҳзи намоянди палангони чангол
Қаҳрати онҷо ки кунад зилзилаи тафриқаи ом
Ҳифзи ҷамъият аҷзо накунад табъи ҷибол
Азмати онҷо ки шуда дар мадади носиаҳи сулб
Реша дар оҳану фӯлоди фурӯи бардаи ниҳол
намешавад кӯри ҳасуди ту ва дирамонаш нест
Ки масӯнаст камоли ту зи осеби завол
Доим аз нири тобанда ба самт алрأс аст
Гӯ ба сӯрох нишин шаби пурҳ , кӯтаҳ кун бол
Гарна ҳам лутф ту бошад сипари ҷони аду
Соя бо теғ равад хасми туро дар дунбол
Мӯр аз ташт бурун ояд ва ин мумкин нест
Кохтар тираи хасмат бадар ояд зу бол
Дидаи бахти бидонадяши ту аз гардиши чарх
Чун бибинад рухи мақсӯд ки амреаст маҳол
Чораи босираи аъамии фитрӣ чаҳ кунад
Гарчи дар санъати худ мӯии шикофади кҳол
Гар ба хӯни рехтани хасми ту фатво талабанд
Хунаши овози برارد ки ҳалоласт ҳалол
Фалаки собит аз онсӯӣ замон тозад Рахш
Аз саманди ту агар касб кунад астъҷол
Роят ар серумаи каши дида андеша шавад
Дар шаби тор тавон дид паии пои хаёл
Сяти осоиши адли ту бронгиздшон
Каз мзиқ раҳм оянд сӯии маҳди атфол
Дасти инсофи ту он кард ки дар пои ҳаммом
Ҳалқаи дида бозаст чу заррини халхол
Гар кунад хасми ту дар оинаи он рӯй карӣа
Аз Рахш дар пас ойӣнаи гурезади тимсол
Ҷавдат аз блъҷбиҳо шудаи миғнотисӣ
Ки кашад ҷазбааш аз кому забони ҳарфи сол
Ҳеҷ ҳарфи тамаъ аз дил ба сӯии лаби нштоФ
Каши сади ореу балӣ аз ту накард истиқбол
Доўро аз мадади файзу санои ту маро
Хотирӣ ҳаст чу баҳрии зи гуҳари моломол
Нарасад ҷузи ту ба каси гавҳарӣ аз хотири ман
Кардаам вақфи ту ин баҳри лаболаби зи зулол
Маъдани табъ маро кард пар аз ҷавҳари хос
Партави тарбияти оми ту хуршеди мисол
Ин ҷавоҳир на мтоъист ки ҳар ҷо ёбанд
Ҳама донанд ки нодир буд ин тарзи мақол
Сухани ман на зи ҷинси сухан муддаӣ аст
Ки буд бар сари кӯи сади сади азин сангу суфол
Ваҳшии ӣнҷо чу раседӣ ба ҳамин қатъ намой
Ки чу мамдуҳи ту тмииз кунад нақсу камол
То муқарар буд ин вазъ ба таърихи араб
Ки буд иди сиёми аввали моҳи шавол
Бар ту эй қиблаи аҳрори араб то ба аҷам
Ид бошад ҳамаи рӯзу ҳамаи моҳу ҳамаи сол