Намози шом ки симин эй заррини бол

Ба бом ба ахтари андохти сояи иқбол

Падеди гашти маи нави зи тарафи чашмаи меҳр

Ба сони хушки лабии барканори оби зулол

Намӯда ҳиأти парвин ба айна чун гӯйӣ

Ки кард аз асари обилаи басии тбхол

зи фарти зулмати шаби тангнои олами хок

Сиёҳ шуд чу шабистони хотири ҷҳол

Сиёҳии шаби диҷўр то бидон ғоят

Ки баъди ҳрқи ҳавои илтиём буд маҳол

Ба сад чароғ набурданд аз сиёҳии шаб

Ба сӯии мақсади худро шбрўони хаёл

Шабии чунонкии ту гӯйии намӯнаи исти магар

зи рӯзи хасми ҷаҳони довари сутӯдаи хисол

Малики сипоҳи фалаки боргоҳ , хони Аҳмад

Сипеҳри шавкату ҳишмати ҷаҳони ҷоҳу ҷалол

Ба ғоятии сети атояш ки хоҳад аз ашҷор

Ба ҷои барги забони бардаад ба гоҳи савол

Каминаи зула хур хон ӯ тавонад шуд

Змони рӯзии аҳли ҷаҳон ба истиқлол

зи шавқи рояти эҳсон бекарона ӯ

Чаҳ хӯн ки дар раҳм модарон хуранд атфол

Шуд аз мҳобт ӯ Зуҳраи наҳангони об

Басаст талхии оби баҳори шоҳиди ҳол

Ба рӯзи ҳамлаи камӣни хайл ӯ ба зӯри каманд

Кашанди мозии айёмро ба арсаи ҳол

Зиҳии каманди ту он аждаҳо ба рӯзи вғо

Ки ҷазби сиқл ҷабалӣ кунад зи табъи ҷибол

Чунон ба аҳди ту даст заъиф гашта қавӣ

Ки чашм карда сияҳ бар ҳалоки шери ғизол

Ҳазор давра ба як дам кунад гар омӯзад

Фалаки зи умри ҳасуди ту расми астъҷол

Фузуда шоҳиди ҳасани ту чатри шоҳиди гул

Чунонкии ҳасан батонро саводи нуқтаи хол

Ҳазор бори фузун аз паии ткоўри ту

Тамом карду шикасти офтоби наъли ҳилол

Казин василаи хизмат агар диҳад дасташ

Ки роизони турои по наад ба сафи нъол

Сипеҳри мнзлто , арзаи исти ваҳшӣ ро

Ба ҳазрати ту баён мекунад алии алоҷмол

Наҳуфта нест ки тўФи ҷаноби олии шоҳ

Ки ҳаст каъбаи омоли қиблаи омол

Агар чаҳ бар ҳама чун тўФи хонаи каъба

Намӯда фарзи худованди каъбаи ҷли ҷалол

Дар ин фарзия буд фарзи иститоату бас

Ва гарна ҳеҷ мусулмон намекунад эҳмол

Ҳамеша то буд ин ҳоли даври гардун ро

Ки нест мозӣу мстқблш ба як минвол

Ба ҳар тараф ки ту оеи замони мстқбл

Муовинӣ расадат ҳар замон ба истиқбол