Соқиои рӯз нишот омад ва шуд давр ба ком
намеравад рӯзи зи болои ту май рез ба ҷом
Дар қадаҳи рез аз он лаълии хуршеди фурӯғ
Ки ба ёқӯт диҳад партави авранг ба вом
ДлФрибӣ ки дар оянд равонӣ ба суҷуд
Зоҳидиро чу шамемӣ гузарад зон ба машом
Охири маҷлис ӯ базми ҷадалро оғоз
Аввали суҳбат ӯ маҷлиси ғамро анҷом
Бар сари пайки аҷали гарм чу тозад гулгун
Нагузорад ки дигар гом наад бар сари гом
Гар гадоӣ дар майхона хӯрд як ҷомаш
Диҳад аз мастии он ҷом ба ҷами сади дашном
Сози қонӯни тараб дар чаҳ мақомӣ бархез
Лолаи сон бо қадаҳӣ бар лаби ҷӯи сози мақом
Бскаҳ шуд боди рўонбхш ба он бе ҷонӣ
Сарвро дар ҳарам боғ шавад майли хиром
Дар пас панҷараи боғ ба рақси омадаи гул
Ҷилвааш мурғ чаман дид ва дар афтод ба дом
Аз паии узр ки сар дар сар соғар карда
Дар рукӯъаст гуҳии наргис ва гоҳе ба қиём
Ғунча багушӯда лаб аз ҳам зи сари шохи дарахт
ё зи хӯни шиша худ карда лаболаби ҳҷом
Гашта дар лолаи ситони доғи дили лолаи аён
Ҳамчуи ҳиндӯ ки дар оташкада гирад ором
Ғунчаро об димоғаст равон аз шабнам
Магар аз лутфи насим саҳарӣ карда зи ком
Офтоби сар бомаст ғанимат донед
Гул агар сохт ду рӯзӣ ба сари шохи мақом
Ғунчаи бушковати магари пайки насими саҳарӣ
Барад аз омадани мейр ба гулзори паём
Он ҳасани халқи ҳусайнии насаби ҳайдари дил
Ки фалаки баҳри замини бӯсӣ ӯ карда қиём
Теғи банд дар ӯ гар нишморад худ ро
Хонаи чархи барин гӯр шавад бар баҳром
Туе он поки замирӣ ки замирати имрӯз
Бесухан оварад аз олами фардои пайғом
Бо кафи ҷӯади ту бахшандагӣ маъдан чист
Пеши дасти карамати резиш абраст кадом
Андакӣ мекунад он сарф ба сад ҷон кандан
Ҷузве харҷ кунад ин ба ҳазорон ибром
Карда қаҳри ту магари тез ба хуршеди нигоҳ
Варна аз ба ҳар чаҳ мӯ теғ шудаш бар андом
Нест кайвон ки қадам бар сар афлок зада
Хонаи қадари туро пер ғуломӣаст ба бом
Онкӣ чун пистаи зи нақли тарабат хандон нест
Ба ки аз санг бикӯбанд сараш чун бодом
Хӯни бадхоҳ бар аҳбоби ту чун шери ҳалол
Шарбати айш бар аъдои ту чун бодаи ҳаром
Комкорои манам он нодири фархундаи паём
Шаҳрёрои манам он шоири покизаи калом
Ки кашида сети зи Ямани ту каломам ба камол
Ки расидаи сети зи иқболи ту назмам ба низом
Нест пӯшида кигар тоҷ ва қабое будам
Мардумони нодарраи хонданди маро дар айём
Чашм бар ҷома ва бар тоҷ мъқд доранд
Фикри бикри сухан хос ндонанд авом
Борҳо дошт бар он кӯшиши урён танӣ ам
Ки бирав ҷомау дастор касе гир ба вом
То ба ҷамъӣ ки рисӣ ҷумла кунандат таъзим
Чун з ҷое гузарӣ халқ кунандат икром
Дигар аз таънаи нгўинд ки вазъаш нигаред
Боз аз кӣнаи нхнднд ки байнед андом
Ом шуд гуфта ҳар бесару пое бар ман
Лутфи хосӣ ки ба танги омадам аз гуфта ом
Ком ҳосил нашавад ваҳшӣ азин гуфту шунӯд
Дар раҳ фикр манеҳ гому забони банд ба ком
То ҳамаи умр дар ин бодия аз чодари каф
Баҳр чун ҳоҷи раҳи каъбаи бибандади эҳром
Қуллаи аҳли дуои бод дарат ҳамчуи ҳарам
Маҷмаъи аҳли сафои кӯии ту чун байти ҳаром