Омадаи нав ба шаҳнагӣ дар дилами орзӯии ту

Мансаб посбонем дода ба гирди кӯии ту

Чист ишора чун зем ҳукм чаҳ мекунад бигӯ

Дар баду неки ишқи ман раду қабули хуии ту

Пои фиришта чун магаси бардаи фурӯ дар ангабин

Ханда ки шаҳди рехта дар раҳ гуфт вгўии ту

Зон хам зулф мекашад миннати банди ҷодӯон

Гардани ҷони ман ки шуд тавқи парасти мӯии ту

Май гузарӣ ва дошта дасти ниёзи пеши рӯ

Чашми гадои нигоҳи ман фотиҳа хон рӯй ту

Софи сари хам туро нест қробаҳи каши басӣ

Розӣам ар ба ман расад дарди таҳи сабуии ту

Ваҳшӣ агар на рашк зад дастнигор хештан

Гиря ки мекунад гиреҳ дар гузари гулӯии ту