Дидаи гӯи ашки надомати шӯ ва берун фармо

Дидани дида чаҳ кор оядам аз дӯсти ҷудо

Ивази Юсуф гум гашта чу ихвон байнед

Дида хубаст ба шартӣ ки буд нобӣно

Гарчи донам ки намеёбяш эй мардуми чашм

Бош бо ашки ман ва рӯй замин май паймо

Дар қиёмати магараши бози бубинам ки фитод

Дар миёни фосилаи моро зи бақо то ба фано

Ёр дар қсрчнони моиҳаҳ эй зайли ҷаҳон

Мокҷоииму тмошогаҳи дидори куҷо

Ёди он ёри сФркрдаҳи маҳмили тобут

Кончнон ронад ки нишнид касаши бонг даро

Расми пайғом ва хабар нест , мусӣбат инаст

Ба диёрӣ ки сафар кард сафар карда мо

Ба чаҳ пайғом кунам хуши дили озурдаи хеш

Аз ки пурсами сухани ёр сафар карда хеш

Ёду сади ёд аз он аҳд ки дар суҳбати ёр

Хотирии доштам аз айши ҷаҳон бар хурдор

На марои чеҳрае аз ашки мусӣбати хунин

На марои синае аз нохуни ҳасрати афкор

Хотирии доштами алқсаҳ чу хуррами боғӣ

Лолаи айши шукуфтаи гули шодӣ бар бор

Оҳи кони боғи пар аз лола ва гул ёфт хазон

Лола ҳо шуд ҳамаи доғи дил ва гулҳо ҳамаи хор

Брсидаҳи сет дар ин боғ хазоне ҳайҳот

Кӣ дигар булбули моро буд умеди баҳор

Булбулии каши қафаси тангу пурваболи шикаст

Ба чаҳ умед дигар ёд кунад аз гулзор

Гар ҳама рӯй замин шуд гулу гулзор чаҳ ҳазз

Ёр чун нест маро бо гулу гулзор чаҳ кор

Ёр агар ҳаст ба ҳар ҷо ки рӯй гулзор аст

Гули гулзор ки беёр буд мсмор аст

Кошкӣ навгули мо чун гули бустон будӣ

Ки чу рафтӣ гузариши сӯии гулистон будӣ

Коши чоҳӣ ки дар ӯ Юсуф мо афканданд

Роҳ бозомаданаши ҷониби канъон будӣ

Кошкӣ онкии ниҳони кишти зи мо як тан ро

Бар сараши роҳи сарчашмаи ҳайвон будӣ

Шаби ҳиҷрон чаҳ дарозаст хусусан ин шаб

Коши рӯзии зи пас ин шаби ҳиҷрон будӣ

Чаҳ қадари гиря тавон кард дар ин ғам ба ду чашм

Коши сар то қадамами дидаи гирён будӣ

Онкӣ бар мураккаб чубин бинишаст ва бадванд

Коши ӣнҷо дигараш фурсати ҷавлон будӣ

Сайр аз умри худу зиндагии хештанам

Нест пурвои худ аз бе ту дигар зистанам

эй сарои пои вуҷӯдати ҳамаи захму ғаму дард

ӣнҳамаи ханҷару шамшер ба ҷони ту ки кард

Ҳеҷ мардии сипаҳӣ бар сари як хаста кашад

Рӯй ин марди сияҳи бод каш инаст набард

Ҳоли ту оҳ чаҳ пурсим чаҳ хоҳад бӯдан

Ҳоли мардӣ ки кашандаш ба ситами сади номард

Ғайр аз он кофтад ва аз ҳам бикунандаш чаҳ кунанд

Шери ранҷур чу бенанди шағолонаши фард

Ки хабар дошт ки чандини дади одами сӯрат

Баҳри ҷони ту з хон ту фалакашони пурвирд

Сарди Меҳрии фалак бо чу ту хӯни гармии оҳ

Крдкорӣ ки марои сохт зи олами дили сард

Чун турои зери гулу хоки бибинанди афсӯс

Онкӣ дидан натавонист ба домони ту гирд

Мардум аз ғам , чаҳ кунам , пеш ки гӯям ғами хеш

Ҳама доранд турои мотам ва ман мотами хеш

Ёрб онҳо ки паии қатли ту фатво доданд

Зиндагонии турои хона ба яғмо доданд

Ёрб онҳо ки зи хмхонаҳи бедори туро

Ратли хӯни дръўзи соғар саҳбо доданд

Ёрб онҳо ки рамонданади зи ту тоири рӯҳ

Ҷои он мурғ ба сари манзил ъқбо доданд

Ёрб онҳо ки ниҳоданд ба болини ту пой

Тани бемори ту бар бистари хӯн ҷо доданд

Ёрб онҳо ки зи маҳрӯмият эй гавҳари пок

Абри мижгони марои моя дарё доданд

Зинда бошанд ва ба зиндони балоеи дарбанд

Каз худои марги шабу рӯз ба зорӣ талабанд