Бадв Фарҳод гуфт ки эй сарви нўхиз

Лабати ҷонпарвару зулфати диловез

Хаёлати барда аз дили сабру тобам

Нигоҳат карда сармасту харобам

Каманди зулфи мишкӣни ту домам

Шароби лаъли нўшинт ба ҷомам

Ба ҳар хизмат ки фармое баронам

Ба ҷон кӯшам дарин раҳ то тавонам

На кӯҳи санг агар бошад зи пӯлод

Кунам бо неруии ишқаши зи бунёд

Чаҳ ҷои кӯҳ агар ҳиммати гуморам

Агар дарёст гирд аз вай барорам

ШкФт аз гуфта Фарҳоди он моҳ

Ба сони ғунча аз боди саҳаргоҳ

Пас аз ин гуфтугӯу аҳду пайванд

Қарор ин дод ширин шукр ханд

Ки то анҷоми кори он шӯхи танноз

Ба ҳар нзҳтгҳӣ ҷашнӣ кунад соз

Ба ҳар даштӣ кунад рӯзии ду манзил

Ба машғӯлии кушояди уқдаи дил

Расад чун кори он мшкў ба анҷом

Кашад рахти андари он он моҳи худком

Вази он пас лаъли шукр бор багушӯд

Ба сади ширинӣ ӯро кард бадрӯд

Ба мураккаби ҷусту гулгунро Аннан дод

зи Фарҳоди он хабардорад ки ҷон дод

Бирафт аз бесутуни он сарви озод

На ӯ монад андари он манзил на Фарҳод