Сухани сайқалгари мрот рӯҳ аст
Сухани мифтоҳи абвоб футуҳ аст
Сухан ганҷасту дили ганҷури ин ганҷ
Ваз ӯ мизони ақлу ҷони гҳрснҷ
Дар ин мизони ганҷу ақли санҷон
Ки ақлаши каффа Эй шуд каффаи ҷон
Сухан дар каффаи резади он қадр дар
Ки чун холӣ шавад олам кунад пар
На гўҳрҳоши конии ломаконӣ
зи дигари бум ва бар неи ин ҷаҳонӣ
Гуҳарҳо неи садафи неи ҳуққаи дида
На аз таркиби унсури офарӣда
Садафи модар нау Аммони падар на
Чу ин дарҳо ятему дрбдр на
Дар гуфтори Аммонӣ садаф нест
Садафро ғайри бодӣ зу ба каф нест
Дарин фонии диёри хушки қулзум
Мҷуи ин дар ки худ ҳам май шӯии гум
зи шаҳру баҳри ин олами бадари шӯ
Ба шаҳрии дигару баҳрӣ дигар шӯ
Диёрӣ ҳаст номаш ҳастӣ обод
Дар ӯ баҳрии зи худ мавҷаш на аз бод
Дар он дарёи маҷоли ғўси каси не
Канору қаъри роҳи пеш ва пас не
Чу ин дарё биҷунбад зу бухорӣ
Ба имкон аз қадами оради нисорӣ
з дар ломаконӣ ҳар маконе
з эсораш шавад гавҳари сетоне
Бидон сарҳади мушарраф гар кунӣ пой
Бадонеи пояи нутқи гуҳари зой
Сухани хӯрдаи сети оби зиндагонӣ
Намурда сет ва намирад ҷовдонӣ
Сипеҳри куҳнау хоки куҳани зод
Сухан нозода дорад ҳар дуро ёд
Агар хокаст дар роҳаши ғборист
Вагар чархаст пешаши пардаи дорист
Таворихи ҳудусаш то қадами ёд
Ки чун дар батни қудрат буд ва кӣ зод
Сухангар тай накардӣ шақаи айб
Куҷо ҳастӣ баровардӣ сар аз ҷайб
Сухани тғрости маншури қадам ро
Муаллим шуд сухани лавҳу қалам ро
Дабистони азалро дар кушода
Қаламро лавҳ дар домани ниҳода
Ҷаҳон ӯро дабистонии пари атфол
« алиф , бе » хон ақл ӯ куҳани сол
Суханро бо сухан гуфт ва шунӯд аст
Намӯд буд ва буд бе намӯд аст
Суханро ришта зон чархаст ришта
Ки омад пурҳаш боли фиришта
Сари ин ришта гум дорад хирадманд
Ки чун ин ришта бо ҷон ёфт пайванд
Азин пайванд бояд сади гиреҳ беш
Хӯрд ҳар дам ба тори ҳикмати хеш
Наёрад сари буруни мизроби фарҳанг
Ки пайванд аз куҷо шуд тори ин чанг
Навое кандар ин қонӯн роз аст
зи мизроби забонҳо бениёз аст
Дар ин мусиқии рӯҳонии иршод
Чу мўсиқори ҳарфи мобўди бод
Аз ин нахлӣ ки шуд бар ҷони рутаби бор
Намояди нӯши ҷонгар худ хӯрд хор
Азин шохи гули бустони ҷовид
Хуш ояд хори ҳам дар ҷайби умед
Аз он хорӣ ки ояд буии ин гул
Ба ишқ ӯ наад сади доғи булбул
Гул худруаст то раст аз гул ки
Ки донад то занад сар аз дил ки
Ҳумои парвози анқои ошёнии сет
Забонаши чатри шоҳии ройгонии сет
Гадоигар буриш сармоя ёбад
Ба поиш ҳар ки уфтад поя ёбад
зи абри бол ӯ дар пар фишонӣ
Баборади зи осмони тоҷи киёнӣ
зи поиш чун сиррии Айюқ со шуд
Ба таъзимаши сари Айюқ то шуд
Касеро кин ҳумо бар сар нишинад
Ба болодаст Искандар нишинад
зи тоҷаши хусравӣ миъроҷ ёбад
Ҷаҳон дар сояи он тоҷ ёбад
Фалак дар хутбааш ҷое наад по
Ки ҳаст аз минбараши сади пояи боло
Ба маншурӣ ки тғро шуд ба номаш
Нависанд аз амирони каломаш
Суханро ман ғуломи хонаи зодам
Валикини андакии коҳили ниҳодам
Ба хизмати дайр дайр оем аз онаст
Ки бо ман гоҳ-гоҳе саргаронаст
Кунам ин хизмати шоистаи зини пас
Ки набӯд пишхдмттар зи ман кас
Бар ин офтобами истода
Қарори заррагӣ бо хеш дода
Камоласт ӯ ҳама , ман ҷумлаи нақсам
Қабулам карда аммо зон ба рақсам
Бад-ӣни хуршед агар чаҳ зарра монанд
Нахоҳам ёфт то ҷовиди пайванд
Вале ин номи бас зин ҷустуҷӯем
Ки дар силк ҳаводорон ӯем
Чаҳ шуд кин кӯри табъони назари паст
Казин хуршеди кӯрии дидаи шани баст
Кунандам зини ҳаводории маломат
Ман ва ин шева то рӯзи қиёмат