Зирак гуфт : шунидам ки хурӯсӣ буд ҷаҳон гардӣда ва домҳои макри дарида ва бисёр дстонҳои рӯбоҳони дида ва достонҳои ҳиял эшон шунида ; рӯзии пиромни дияи бтмошоӣ бӯстонӣ мегашт , пештар рафт ва бар сари роҳии боистод . Чун гулу лолаи шукуфта , кулолаи ҷаъди мишкӣн аз фарқу торак бар дӯшу гардани афшонда , қўқаҳи лаъл бар кулоҳи гӯшаи нишонда , дар кисвати мунаққашу қабои мбрқш чун арӯсон дар ҳиҷлау тоўсон дар ҷилва , домани ръноӣӣ дар пой кашон мегардид . Бонгии бикрад , рӯбоҳӣ дар он ҳаволӣ бишунид , тамаъ дар хурӯс карду бҳрсӣ тамом медавид то бнздик хурӯс расед . Хурӯс аз бим бар девори ҷуст . Рӯбоҳ гуфт : аз ман чаро май тарсӣ ? ман ин соъати дарин пиромни мигштм , ногоҳ овози бонги намоз ту бигӯаш ман омад ва аз нағамоти ҳанҷараи ту дил . Дар панҷараи синаи ман тпидн гирифту агрчи ту мардии рӯмии нажодӣ , ҳадиси арҳно ки бо балол ҳабашӣ рафт дар пардаи завқу самоъи бсмъи ман расониданд , силсилаи ваҷди ман бҷнбонид , ҳамчун балолро аз ҳабашау сҳибро аз рӯм , дўоъии муҳаббату ҷўозби низои ту маро ӣнҷо кашид .

Инак бар азми ин табарруки омадам то баракоти анфосу астинос ту дарёбаму лаҳзаи бмҳоўрту муҷовират ту биёсоему туро огоҳ кунам ки подшоҳи вақт мунодӣ фармудаст ки ҳеҷ каси мабодо ки бар кас бедод кунад бо андешаи ҷавру ситам дар дил бигузаранд то аз ақўё бар зуъафои дасти татовул дароз набӯду ҷузи бттўлу эҳсон бо якдигар зиндагонӣ накунанд , чунонк кабӯтари ҳам ошиёна уқоб бошаду мяш , ҳмхўобаҳи зӣоб , шер дар бешаи бтързи шағол машғӯл нашаваду юзи дандони тамаъ аз мзбҳ оҳӯ барканду саг дар пӯстин рӯбоҳ науфтаду бози кулоҳи хурӯси нрбоид . Акнӯн бояд ки аз миёни ман ва ту тнокр ва тноФӣ бархезаду бъҳдўоФӣ аз ҷонибин астзҳор тамом афзоед . Хурӯс дар миёнаи сухан ӯ гардан дароз карду сӯии роҳи мингрид . Рӯбоҳ гуфт : чаҳ майнигарӣ ? гуфт : ҷонварӣ май байнам ки аз ҷониби ин дашт меояд бетон чанд гиреҳгӣ бо дам ва гӯшҳои бузург , рӯй бмои ниҳода , чунон меояд ки бод бигардаш нарасад . Рӯбоҳро азин сухани навмидӣ дар дандон омаду таби ларза аз ҳавл бар аъзоъ ӯ афтод , аз қасди хурӯс боз монад . Нопарвоу саросемаи паноҳ гоҳе металабед ки магари бҷоӣӣ мутаҳассин тавонад шуд . Хурӯс гуфт : биё то бингарем ки ин ҳайвон борӣ кист ? рӯбоҳ гуфт : ин Имороту ъломот ки ту шарҳ медиҳӣ далел он мекунад ки он саг тозӣасту маро аз дидор ӯ бас хуррамӣ набошад . Хурӯс гуфт : пас на ту мигўӣӣ ки мунодӣ аз адли подшоҳи Нидо дар додаст дар ҷаҳон ки касро бркси адуон ва тғлб нарасаду имрӯзи ҳамаи ботили ҷӯёни ҷаври пеша аз бими қаҳру сиёсат ӯ озори халқ раҳо карданд . Рӯбоҳ гуфт : балӣ , аммо имкон дорад ки ин саги ин мунодӣ нашунида бошад ? беш азин мақом таваққуф нест , аз онҷо бигурехту бсўрохӣ фурӯ шуд . Ин фасона аз баҳр он гуфтам ки шояд яке азин ҳамаи қавми овозаи мувофиқату мўосқти аҳд ки дар миёна то чаҳ ғоят рафтаст , нашунида бошад . Акнӯн лоиқ вақт онаст ки туро ки зрўӣии бостқболи эшон боз фиристам то чун туро ки аз абноءи ҷинси эшонӣ бенанд ки аз пеши мо май рӯй , сукӯну итмӣнони ҷамоат ҳосил ояду соҳати синҳо якбора аз ғубори занну шабаҳат пок гардад . Кабӯтари дарин рой мусоидат намӯд . Пас ишорат кард то зрўии ботамоми ин муҳим антҳоз кунаду Фтўру антФоз аз азимати хеши иксўи афканду бткмлаҳи кори қиёми намояду бҳкми онки шаҳомати дилу сромти азму вуфӯри ҳзм ӯ дар ҳамаи муаззамоту мухтасароти сутӯда ва озмудааст , ҳоҷатманд васият намегирданд ва маълумаст ки ҳарч гуяд ҷузи бостслоҳи мафосиду астнҷоҳи мақосиди мо нкўшду ризои моро бҳўои хеш боз накунаду ҳаргизи ишва ғурур нахираду махдумро бҳич ғараз нафурӯшад . Пас ишорат кард ки бархез ва чунонк доне ва туоне , ин уқдаи дигар аз кор бигушоӣ ва ин ӯҳдаи дигар аз змти хеш берун кун .

Зрўӣ бар муқтазои фармони сӯй эшон рафту ончи воҷиб буд аз вазоифи ин хизмат биҷой овараду астрзоءи ҷавониб аз мؤолФу муҷонибу ақорбу абоъду мўолӣу муониду мзоиқу мсомҳу мунофиқу мносҳу мхолсу ммозқи тамоми ботамоми расониду ҳамаро бхдмти зираки штобонид , чун Утбаи хизмати ббўсиднду бъноиту шафқати махсӯси гаштанду бунёни адлу рأФт мрсўс ёфтанд ва ҳар ончи бсмъи ҷамъи расида буд , ббсри басират мушоҳида карданду ташдиди мъоқдти имону таҷдиди мъоҳдт бар мабоонии имон биҷой овараданд , мисол ёфтанд ки ҳама бо мўотни хеши макрам ва мусаллам бозгарданд . Ин овозаи бҷмлаҳи дадон навоҳӣ расед . Виқори анбӯҳии лашкару ҳашар аз аснофи ҷонварон дар дил эшон нишаст ва аз аҳкоми бунёди он тадбир ки дар авзоъу аҳком подшоҳӣ ниҳоданд , биндишиднд , тФзъӣу тўзъӣ дар хавотири муфсидон падед омад . Атмоъи фосид аз аФтросу ихтилос эшон барграфтанд , назар бар кӯтоҳи дастӣу хештан дорӣ ниҳоданд ва дар хФзи айшу лиззати умр бо ману астномту фироқи дилу истиқомати ҳол дар он маротеъу мроъӣ бе заҳмати ҳофизу миннати роъии басар май бурданд .

Зирак аз татаббуъи ашороту тақдими муқаддамоти зрўии подшоҳӣ натиҷа ёфту зрўӣ аз андеша ки бунёди он пеши зирак бар умдаи адлу қоидаи ҳақу ниҳоди шаръу ақли ниҳод , бтмтъии ҳарч мҳнотр барисед .

Тамом шуд боби зираку зрўӣ . Баъди азин ёд кунем боби пелу шеру дарав боз намоем ки оқибати стмгорони бағии пешау зиёдати талабони маҳол андеша чисту вабол ва накол он то куҷост . Эзад , таъолии зоти муқаддаси худованд , хоҷаи ҷаҳонро ба перояи шаръи варзӣу ҳиялати дайни густарӣу додпрўрии оростаи дороаду ҳарчи мзом авсоф башарӣаст , нафаси муқаддасашро аз нисбати он пероста .

Бмҳмду ?алаи аҷмъин