Малик зода гуфт : шунидам ки ширӣ буд парҳезгору ҳалоли хору хештани дору мтўръ , блбоси тъззу тақвои мтдръ ; ботинии мтршҳ аз хасоиси ҳалам ва кам озорӣу зоҳирии мтўшҳи бўқъи шикваи шаҳриёрӣ , оташи ҳайбату оби раҳмат аз якҷо ангехта , заҳри унфу тирёки лутфи дарҳами рехта , мухбирии маҳбӯбу манзарии марғӯб , сӯратии мақбулу сифатии бшмоили сутӯдаи машмӯл , дар нестоне ватан дошт ки онҷои гургу мяш чун не бо шукр омехтӣу юзу оҳӯ чун хору гул аз як чашмаи оби хўрдндӣ дар ҳмои қсбоء ӯ хирқаи қсб аз хрқи моҳтоби эмин будӣу домани абр аз дасти таъаррузи офтоби осӯда , рустаи бозори вуҷӯди шаҳнаи сиёсаташ рост карда , гурги бхзозӣ чун карам бқзозӣ нишаста , оҳӯони бъторӣ чун саги бостхўони корӣ машғӯл гашта :

Ва дар ҷавори он беша ки андеша одамӣ бикуна авсоф он нарасад , аз анвоъи Фўокаҳу алвони раёҳини замин чун дебои мушаҷҷару ҳаво чун ҳалаи зебои мтир , брнгу буии роҳати дилҳо баромадаи чунин музиъии мтнзаҳу мтФрҷ ӯ буду бештари авқоти онҷои хайма иқомат задӣ . Рӯзӣ бъодт нишаста буд , хирсӣ аз он навоҳии пеш ӯ омаду расми хизмат биҷой овараду боистод . Шер пурсед ки аз куҷои миоӣӣ ва бкҷо мерӯй ва мақсӯд чист ва мақсад кадомаст ? хирс гуфт :

Бақои худованди миннатҳои аъмори бод . Ман банда аз фалон ноҳит меоем . Овози навбати ҷҳондорӣу овозаи макориму мъолӣ ту шунидам бар мтиаҳи шавқ савор шудаму зимоми сабр аз дасти рафтаи ӣнҷои тохтам ва аз макораи айёми бад-ӣни остонаи давлати пноҳидм ъ , вари ишқи ту нестӣ , ман ӣнҷои кӣмӣ ? агар малики сояи ъотФт бар кори ман афканду атфӣ аз домани иқболи бадаст ман диҳад , чун сояи мулозими ин остона хоҳам буд , магар чун дигари бандагони зарраи вори бшъоъи офтоби назараш бо дид оему бхдмтҳои писандидаи рӯзгори худро захираи гузорам ; агар қабул бидон пайвандад ,

Шери азин сухани хуррами дилу хандон рӯй гашту сарвару шодмонӣ аз асорир пешонӣ бинмуд ва аз сари аҳмод ва артзо фармуд :

ъ ,у ллнмли ман сури алأсўди насиб . Фориғ бошу бегонагӣу таваҳҳуш аз хотир давр кун . Ки асбоби тъишу трФаҳи ту сохта дораму абвоби таматтуъи зиндагонӣу трФъ дар мадориҷи омоли вомонеи барин даргоҳ кушода фармоем ва азин нмт навохт бисёру мўоъиди лутфҳои бишмор фармуд ва аз шиори шеваи хеш , чунонкии тарки пӯшати ҳайвон кардану дасти тамаъ аз хӯни эшон шустан , хирсро огоҳ кард ва насиҳат фармуд ки бҳичи ваҷҳи қасди ҳеҷ ҷонварӣ накунӣу алои бмиўаҳи ифтори равои надорӣ ки ихтиёри мтъўм бар мтъўми натиҷаи ҳирс ҷоҳилон бошаду ҳамаи нозу неъмат талабидани кори коҳилон буд .

Хирси дъоӣӣ ки воҷиби вақт буд , бأдои расонид ва гуфт :

Пас мстзҳру восиқи бўФои рӯзгори брғбтии содиқи бакори бандагӣу хадамоти маразӣ машғӯл шуду маросими хештани дорӣу вазоифи некӯи хидматӣ иқомат мекарду муддатии дандони ҳирс аз гӯшти хории бикунаду даҳони шара аз хӯни ошомии дарбаст , волноси алии дайни млўкҳм , насии мтбъу амре мунтафаъ донисту бад-ӣни васоилу зроиъ ҳар рӯзи мақомии дигар дар бисоти қурбат битозагӣ меёфт то қадам росих гардонид ва аз ҷумлаи муширону мушовирону муҳаррамону муҷовирони гашт . Рӯзии шер бо лашкари сбоъи бтмошо берун шуд , шутуриро дид аз корвони бозмонда , онҷои саргашта ва ҳоем мегардид . Гургу палангу дадони дигари ҷумлаи бҳкми онк аз орзӯии гӯшти кордашони бостхўони расида буд , махмасаи зарурат бидонҷо расонида ки апрчи машрӯъи мазҳаб шер набӯд ; аз ақли рухсатии ҷӯянду қасд шутур пайванданд . Чун ин андешаро мтшмр шуданд . Шери бонг барояшон зад ва бифармуд то дасти азу боз доранд ва гуфт набояд ки ӯро аз дидори мо имрӯз ҳамон расад ки он марди зишт рӯйро аз дидор хусрав расед . Дадон гуфтанд : агар малик ҳикоят фармоед , бандагон аз фавойиди он баҳра манд шаванд .