На он дебоӣ гулнорӣаст бар сарви хиромонаш

Ки дасти хӯни ноҳақ куштагон бигрифта домонаш

Сипоҳи хати магар бар кишвари ҳасанаш шабихун зад

Ки бар гесу шикаст афтод ва бар гардид мижгонаш

Саропои хокёни мустанад ё махмури пиндорӣ

Баннои одам аз лои таҳи хам буд банӣонаш

Ме?ера бар ба мишкӣни турраи тарсам золимӣ гуяд

Ки бигрифтааст дӯди оҳи мазлӯмони гиребонаш

Вуҷӯдами ҳиндӯии хол ғуломӣ шуд ки май равед

Ба ҷои сабзаи хати Юсуф аз чоҳи занхдонаш

На зоҳиди баҳри пос дайн нанӯшад май аз он тарсад

Ки гардад ошкорои вақти мастии куфри пинҳонаш

з метоӣб шуд аммо поси аҳди тавба кӣ дорад

Лаби яғмо ки бо паймонаи умрӣ буд паймонаш