Тиҳӣ аз софӣу дардӣ шудаи майхонаи мо

То турш талх шавад пар шудаи паймонаи мо

Гарчи девона ба афсона гароед сӯии ақл

Ақл маҷнӯн шавад ар башнавад афсонаи мо

Ҳар шабами хона ба кўӣӣаст магари рӯзии дӯст

Ба ғалат ҳалқа занад бар дар кошонаи мо

Ақл ва ишқаст на бозича куҷо бартобад

Ба ду султони мухолифи даҳ вайронаи мо

Бар чароғӣ задам охир ки кунад касби фурӯғ

Ҳар куҷои шамъи зи хокистари парвонаи мо

Саъб шуд кори ҷунун аз ту ба ҳаддии котФол

Санг бар сина зананд аз ғами девонаи мо

Лофи диндории яғмо заданам кофар кард

Кош аз каъбаи дарӣ буд ба бтхонаҳи мо