Дил ки афтодаи он зулфи сияҳ ва он зқн аст

Бар наёяд агар ин чоҳ ва агар он расан аст

Ман ва аз доираи хати ту умеди халос

Чун накӯ менагарм қиссаи мӯр ва лаган аст

Сабр кӯтоҳ кунам аз хам ба сабу ба ки кашам

Бода аз хӯни дили хеш ки даст вдҳн аст

Раҳаш афтод ба зулфи ту дилу бори афканд

Ҳар куҷо шом шуд он ҷо ба ғарибон ватан аст

Гуфтӣ он тавба чун санги ту чун шуд ки шикаст

Чаканами соғар май шиша хорошкн аст

Ман кунам сина ва ӯ санг агар инсофи диҳӣ

Дар миёни марҳалаҳо фарқи ман ва кӯҳкан аст

Хӯни ман рез ва миндиш зи девони ҳисоб

Кончаҳ дар ҳеҷ ҳисобӣ набӯд хӯн ман аст

Зикр май хӯрдани яғмо на ҳамин шаҳна шунид

Достонӣаст ки афсона ҳар анҷуман аст