Чархи нилӣ ба гул аз машктарат ғолияи суд

Ки ба гул гуфт ки хуршед нишоед андӯд

Хона ҳо кард сияҳи ҳасани туу зи тухми амал

Сабз шуд сунбули хати вончаҳи ҳамеи кишти дуруд

Дӯд аз оташи ҳама расмаст ки аввали хезад

Оташи чеҳри туро хост дар охири з чаҳ дӯд

Бингар он хату лабу гӯна ки гўӣии Юсуф

Ёфт хотами зи сулаймону зи раҳ аз Довӯд

Дар ту ҳарчи он буд асрори нкўӣӣ ҳама ҳаст

Ҷузи даҳону камари онҳами адамӣ ба зи вуҷӯд

Шаҳрии андари ҳаваси қомат ва рухсор тавонад

То киро бахт баланд уфтаду кавкаби масъӯд

Шайхро дидам ва гуфтам магар аз аҳди қадим

Қадре ба шудаи неи боз ҳамонаст ки буд

Нашавад сулҳи миёни ману муфтӣ ба худоӣ

То хилофаст дар атвори мусулмону яҳуд

На мукофот фалак дод ва на подоши замин

Оҳ аз синаи гарму мижа хӯн олуд

Назми яғмои ҳамаи мадҳ майу зми слҳост

Вақт ӯ хуш чу ба аз тоъат лаънасту дуруд