Гуфтам он чашм ва мижа гуфт на беморонанд

Он ду венаи хайли сияҳи ҷомаи прстороннд

Бар кулоҳи ҳарами эмини ним эй каъбаи ҳасан

Зини ду ҳиндӯ ки бар атрофи ту тророннд

Шаб қадараст ва дар майкадаи раҳмати боз

Хунаки он қавм ки дар масҷиди михўороннд

Дузд агар хирқаи сӯфии бабрад мағбун аст

Сарфа бо ӯст ки осӯдаи сбкбороннд

Гар ба кавсар набарам мастӣ меҳашар кунод

Эзадам дар сафи он қавм ки ҳшёроннд

Хӯни халқӣ ба такаллуф бихӯрӣ эй лаби ёр

Гар ту заҳҳокӣ ва зулфин сияҳи мороннд

Гардани тўъи ману тавқи хами зулф батон

Саги ин силсилаам гарчи стмкороннд

Ҳеҷ касро хабар аз олам озодӣ нест

Магари онон ки ба дом ту гирифторонанд

Мардуми мадрисаро нек шиносам яғмо

КоФрстм агар ин тайифаи диндороннд