Афрохт чу дар Марӣаи сибти шаҳи лўлок
Харгоҳи иқомат
Аз ҳафт замин то нуҳумин хаймаи афлок
Бархест қиёмат
зи андешаи ин ранҷи тараби коҳ ғам ангехт
Каз чархи фурӯи рехт
Сари зери замини сохт ниҳон аз зибри хок
Сомони саломат
Сафи сафи сипаҳ аз Кӯфа дар он дашти равони сифт
Бо ковушу кини ҷуфт
Наз хуии худ озарм ва на аз рӯзи ҷазои бок
Ҷустанди мақомат
Мамнӯъи з об омаду дили тафта ба хорӣ
Бо хайли срорӣ
Май ҷуст ва намеёфт ба ҷузи дидаи намнок
Дарёии каромат
Зоин гул ки фалак дод ба об аз дар пайкор
Пинҳону падедор
Фарсӯда хок омаду олӯдаи хошок
Гулзори имомат
Хоҳар на бародар на дар он дашти блохиз
Модар на падар низ
Аз хок ки бардорад ва аз хӯн ки кунад пок
Он оризу қомат
Худ сангдилии байн ки ба хўнриз гушӯданд
Сад дасту нсўднд
Як раҳи зи паии маъзирати бозуии чолок
Ангушти надомат
Он тан ки на дар пои ту бар роҳи ризои чуст
Даст аз сару ҷони шаст
Чун пардаи бадхоҳи ту сар то ба қадами чок
Аз тири маломат
Сад раҳ агар айём кашад ҷони ду кайҳон
Дар маърази қурбон
Нараҳад ба изои дияи хӯни ту ҳошок
Аз қайди ғаромат
Аз кӯии ту сад сарсар агар чарх баранд
Бурдани натавонад
Рӯзӣ ки намонад ба ҷаҳони ғайри кафии хок
Аз хастаи аломат