Мақрун ба ҳадафи хоҳӣ агар тири дуо ро
Бо айши бадалгар талабии тиши азо ро
Осӯдаи зи ғами ҷўӣӣ агар шоҳу гадо ро
Вази шаҳри буруни ғоилаҳи ранҷ ва бо ро
Кӯтаҳи зи гиребони ҷаҳони дасти бало ро
Аз чанги мадаи домани шоҳи шуҳадо ро
Дар гетӣ агар ом шавад иллати тоъӯн
Овез ва бо сахт кунад сози шабихун
Осеб бирӯяд ивази сабзаи зҳомўн
Ошӯби баборади бадали жолаи зи гардун
Бо ҳифзи шаҳи дайн ба худ андари мадами афсун
Аз кашмакаши пашша чаҳ андешаи ҳумо ро
Ҳар чанд гзир аз қабл ҳукм худо нест
Қатъи амл аз файзи азал низ раво нест
Дардӣ ки мар ӯро зи дрчораҳ даво нест
Тадбир ҷуз овехт ба шоҳ шуҳадо нест
Онро ки раҳеи ҷузи раҳи таслим ва ризо нест
Нашигифт ки табдил кунад амри қазо ро
Шоҳӣ ки бароаи талаб аз фарқ қадам кард
Дар разм ҳаромӣ шуду бадрӯд ҳарам кард
Таслим ҷафо омаду тамкин ситам кард
Шингарфи зи хӯни дил аз ангушт қалам кард
Оёти қдо бар варақи чеҳра рақам кард
То сохт мўшҳи хати озодии мо ро
эй қофилаи солор ба тазъини раҳи анҷом
зи андешаи оҳанги ҷараси бози гусали ком
Каз Марӣаи мо хайл мусӣбат зада то шом
Аз синаи шӯридаи хурӯши фалаки анҷом
То қоимаи арши расонеми баҳри гом
Аз ноқа тФзл кун ва бигушоӣ даро ро
Бе шарми гуруҳеи з май бе хабарии маст
Обӣ китару хушки ҷаҳони суда бар ӯ даст
Бигушода дар ковушу кин бар рух ӯ баст
То шод кунад ҷони аъодии дил ӯ хаст
Бо моаш ҷавобӣ агар акнӯн ба хато ҳаст
Посух ба қиёмат чаҳ диҳад хашми худо ро
Бар шати Фуроти он ба сазои соқии кавсар
Хокам ба даҳон бо лаби хушку мижа тар
Обаши зи туфи ташнаи лабиҳо шудаи озар
Лаби ташнау сероби зи сарчашмаи ханҷар
Нашигифт ҷудо зон лаби ҷони бахши Сикандар
Бо заҳр баромезад агар оби бақо ро
Он ранҷ каз ӯ ҷони талаф ва туаш табоҳ аст
Хушк ватар моу оташ ӯ барқ ва гиёҳ аст
Аз бангаи моҳяши хатар то дар моҳ аст
Бо ин ҳама наҳаросам аз ӯ бим гуноҳ аст
Конро ки влои шаҳи дайни пушт ва паноҳ аст
Санги пар коҳӣ наниҳад кӯҳи бало ро
Он қавми қавии файз ки аз рӯй тамомӣ
По то сари эҷоди бадишон шудаи номӣ
Фаръаст бар эшон гуҳари орифу омӣ
Дар ковушу кини сипаҳи кӯфӣу шомӣ
Аз баҳри наҷоти ман ва ту ҷони гиромӣ
Доданд ва гузиданд ба тани ранҷу ъно ро
Ранҷии зқзогар нҳдт бар сари ҷони пай
ё ғоилаҳи номае ором кунад тай
ё тири фарои сафҳа дигаргуна кашад не
ё даври қамар аз қадаҳ кӣна диҳад май
Дар силсилаи ҳукми ваии овез ки ҷузи вай
Кас манъ наёрад фалаки ҳодисаи зо ро
Дар мотами он шаҳи зи басари хӯни ҷигари рез
Бар доман ӯ бо ду ҷаҳони ҷурм дар овез
Бар душмании оли зинои бораи барангеза
Аз дӯсти макаши хиҷлат ва аз хасм мапарҳез
Бар банди камари танг дар ин разму сабки хез
Ёрӣ бинмо аз дилу ҷони оли ъабо ро
Ҷовиди аҷали пой наад дар паии қорун
Магар аз гиреҳи хоки баради рахт ба гардун
Аз куну макон хайма занад ҳодисаи берун
Қатли он сӯй офоқ кашад ҷомаи фарои хӯн
Гар доъӣ фазлаш кунад андешаи дигаргун
Аз лавҳи ҷаҳон маҳв кунад номи фано ро
Ва аз захмаи тоъӯну вабои хастаи мшўриш
Аз ранҷ макун нолаи з тимор миндиш
Гетӣ шавад ар хасми нигаҳдори дили хеш
Бо лутфи вай аз ин ҳамаи осеб чаҳ ташвиш
Корд чу маҳоли ҳукмаши кори карами кеш
Пас пас ба фалак боз диҳад ҳукми қазо ро