Агар рафт рустам ба Мозандарон

Ба теғу каманд ва ба гурзу синон

Пас аз рӯзгорон ба деви сифед

Сияҳ кард чун шоми субҳи умед

Ту бетеғу гурзу синону каманд

Нишастӣ бболои раънои саманд

Ба фирӯз ки тохтӣ тарк тоз

Чу бар ҷиргаи мурғакони ҷираи боз

Ба неруии сари панҷаи зӯрманд

Дар он мартаъ аз гов ва аз гӯсфанд

Ҳар ончат ба пеш омад эй номдор

Ғанимат кашидӣ ба саҳрои хор

Зхўни шақоӣқи баҳри санги дашт

Навиштааст таърихи ин саргузашт

Чунин бахти фирӯзи пай ҷам надошт

Шуҷоат ба ин поя рустам надошт

Падари кӯ ки дар рӯзи майдони ту

Ба мижгон кашад гирди ҷавлони ту

Куҷои моам то бинадат неки аҳд

Бёлоидти лаъли ширин ба шаҳд

Ниёконати гӯ сар бароранд пок

Чу наргис ба назора аз тираи хок

Бад-ӣни брзу боло тамошо кунанд

зи нави зиндагонӣ таманно кунанд

Нпрўрди ин золи номеҳрбон

Халаф чун ту дар маҳд на осмон

Фалакро ба аҳди ту нозиндагӣ

Заминро ба маҳдати барозандагӣ