Қурбонат шавам аз файзи хизмат бо фарти шавқи маҳҷӯрам ва бо камоли наздикии давр . Ҳақи масъалаи тафраи ман ду иллат дорад : аввали онкии манзили саркори мҳбти риҷоли давлати рӯз афзӯнаст , ва пайдост чун ман фақирии ҳеҷ вуҷӯдро дар чунин маҳзари ҷузи қууду қиёму қнбрку сукути таклиф на . Пас аз онкӣ бо ҳазрати маҷоли муҷовирату нишот муошират набошад чаҳ татаббуъу кадоми таматтуъ манзураст , байт :

Дуюми бархе мардумро қиёс аз иродату муровида бо саркор инаст ки вусӯли анъоми худоами аҷали амҷдои карам вале алнъмро ба титол ватар фурӯшӣ май бофам , рустагӣ аз ҳар ҷоу бастагӣ бо ҳазрат аз ин раҳгузораст , ва ин тасаввур бисёр бар ман гаронаст , зеро ки ман ҳаргиз аз боби ғаразу марази хосса ингуна амроз бо аҳадӣ нишаст ва бархест надоштаам ва андеша фузуду кости набӯда . Ҳар авқот дар хонаи хеш ё ҳамин манзили маҷоли эҳтимоли заҳмат манаст эҳзорам фармо то ҳам ман аз давлати ҳузури ҳазрати истифоӣ ком кунам , ва ҳам асҳоби таъаррузро ин хаёли хому тахайюл бемаънӣ аз дил ба забон наёяд , бандааму қурбати хешро ба эҳзори олӣ ҳўолт карда , ғолиби авқот дар манзили саркори азизи хону устодии мирзои Муҳамади алии тҳронӣ ба сар май бараму интизор тафаққуд дорам , соҳиб ихтиёранд .

Инро ҳам бидонед мирзои ҷаъфар тнхўоаҳ нафиристода , ман баҳмони аҳволи боқӣу ҳангоми раҷъати саркор ҳамчунон маъаттал ва аз илтизоми хизмат маҳрӯм хоҳам буд . Коғазӣ ки ин ду рӯза аз мушорунилайҳ ба ман расед ирсоли хизмати доштам бо гирифтории ҳазрату арзи мардуму фиқдони тнхўоаҳи ҷои ҳечгуна сухан нест . Агар касе дар ин ҳолати хидматӣ ба ҳазрат арз накунад таваққуъи неъмати камол бешармӣ хоҳад буд фазли худои шуморо мстхлс кунад гирифторӣ мо нақулӣ нест .