Чандеаст паймони пайку паём аз ду сӯ фаромӯшасту хомаи номанигор аз ҳар гӯнаи нигоришу гузориши хомӯш , на роҳи пўӣии изоин сар бидон дар пай сипораст ва на тимори поӣӣ аз он буми бойени бргоми гузор . Ниёзҳои забонӣ наҳуфта монад ва розҳои наоне нагуфта , шигифтиҳои ҷдоӣии мағзи сухани зойро банд хамӯшӣ бар ноӣ басту номаи гузорони порсӣу тозиро доми диранги каманд бар ду пой афтод .

Хуши он рӯзгорон ки бе сипоси хомау номаи сози омезишу дидорӣ буд ва бе поси ошноу ҳароси бегона роз гуфту гузорӣ . Равон аз банд ҳар андешаи ҷузи пайванди дӯсти рустагӣ ҳо дошт ва бо ҳар пеша ки дилхоҳ ӯст бастагиҳо . Аз гуфт рангинаши базми ёрони биҳиштии ҳамаи баҳор буд ва оварда хуйу парвардаи ниҳодаши анҷуманро дрёӣии гавҳари хезу сипеҳрии ахтар нигор дошт . Надонам чаҳ носипосии хост киомез якдасту овези пайвасти мо ба дастӣ ки дида ва донанд дар пой рафт воин хон ҷони гўор ки биҳиштии хӯриш буду Фрштии ҷонро парвариш , трктози сипеҳраши яғмои сохт . Ростиро беш аз ин бар ранҷи шикеб оромиш натавонам ва аз ҳар мояи шодии ҷуз бо саркори дӯсти зистан ва рафтану гуфтану шнФтн ромиш надонам . Гуруҳеи мардум аз дидор ба пиндор сохтаанд ва аз хуршед ба сояи пардохта , шеър :

Нахуст аз дарбори яздонеи пайванди фари хуҷастаи дидори ҷўӣими чунончии баҳрау бахше аз он нахезад ногзр ба гуфту гузору нома ванигор бртозиму дрсозим , шеър :

Дар ин фархундаи ҳангом ки рўндгони пой аз сар сохта бидон ҳумоюни даракаи сипеҳраши замини дигари боди пай сипар буданд , гушоиши дарҳои пайку паёмро хома калид омаду ҷони хастаи равонро бад-ӣни дасти овез аз нигоришҳои зебоу гузоришҳои шевои саркории муждаи умед . Моро пас аз ин дар поси номау чопори тан осоӣӣ нахоҳад зод , ва дар пайвасти номау номаи гузори нигин бар забону банд бар шаст нахоҳад буд .

Умедворами саркори дӯсти паймони дурусти бунёди дӯстонро ба аз ин посдории оранду бастагони каманди длнгрониро аз банди нокомӣ ба гусели пайку паёмии зӯдтар аз он ки коми андешам растгорӣ бахшанд . Агар доне то куҷои орзӯмандам ва аз он калаку забон ба гуфтӣ ду агар ҳама дашном бошад чаҳ мояи сипоси андеш ва хурсанд , ба як чшмзди хома аз шаст наҳйу нома аз даст , бар паранд сода аз машки судаи хирмани ҳокнӣ ,у хорстони базмам ба гулҳои рангини шарми чаманҳо , ҳар гӯнаи кору фармоиш низ ки сари ангушти дӯстдораш гушоиш тавонад агар бе ҳеҷ афсӯснигор оре кардани ҷонро сипосӣ дигар хоҳад раст .