Фидоят шавам ,

Ҳамвора мақомат дар диласт ва дар миёни ҷонат манзил гардӣда аз шамоилу сӯрат ба зарурат давр монад чаҳ хоҳад шуд , вале аз онҷо ки заъфи башарӣу меҳри фарзандӣу падарӣ дилам мехоҳад гоҳу бегоҳ аз чигунагии ҳолат бохабар бошам . Агар кори мроўдт изтирорӣ шуд ихтиёри макотибат боқӣаст . Ҳар авқоти димоғу фироқии дории ҳарфии ду ба хати шарифи нигоштаи сари онрои муҳкам меҳр намӯда бидиҳ ба млоълии Ардистон ӣ ё ҳар ки хотири ҷамъ тараст дар манзили саркори кули ъзизхон ба дасти алии ном одамаш бисипорад , нагӯяд ки навиштааст , мутолибаи ҷавоб ҳам накунад ба ман хоҳад расед . Дар таҳрир кӯтоҳӣ макун анқариб пушаймонии хоҳии барад . Ҳар кас бо ту то имрӯзи изҳор муҳаббат карда худро дӯст доштааст ва ман туро мехоҳам . Бачаи нестии ақли дории дигаронро дидаи марои ҳам май бинӣ , мисра : фарқаст дар миёнаи гулчину боғбон . Ҳар чаҳ дилат гувоҳӣ медиҳад ва ба ақлат мерасад амали фармой . Исрорӣ ки меравад маҳзи муҳаббат ва садоқатасту айни ошноӣӣу рафоқат .