Оқои ростини ҳоҷии Муҳамади асмъил , чаҳоруми рабиъ алавваласт , дар остони алии бен Мӯсои саломи аллоҳи алайҳи кӯри вношнохт барои сад ҳазор заҳмат ва навохт чеҳри хоксорӣ бар замину фарқи мафохират бар чарх барин додам . Поки яздонро ситоишу сипос ки ин анҷом ҳастӣу оғози пастӣ бо касе корам афтод ки агар ман ӯро нашиносам , маърифат ӯ дарбора ману оммаи офариниш тамомаст . Солии авбоши Ширози ҳоҷии абдулваҳҳоби Ноиниро ки борони раҳмат бар ӯ бод ба таҳрики душманҳои ӯ дар либоси тиҷорат ба меҳмонӣ хостанду пеш аз онкии базм ба вуҷӯди ваии озини пазирад , танӣ чанд лўлёни хайлро маст ва шангул карда бо асбоби лоғу сурӯд омода доштанд . Чун боз нишасту кулуфт таъоруфот бархест , фавоҳиш бо зарбу усӯлу савту сурӯдӣ ки матлӯбу маъҳуди эшон буд ба маҷлиси дртохтнд . Яке ки аз ҳама ба халқу халқи бартарӣ ва беҳтарӣ дошт « дил меравад зи дастам »ро ба оҳангии длнўоз бар карда пои кӯбу дасти афшони зии ҷаноби ҳоҷӣ хиромидан гирифт бағали вории бадви мондаи ин фардро сроӣидн :

Чун бдинҷо расед ҳоҷии алайҳи алрҳмаҳи сиррӣ боло кард ва бидон нигоҳ ки арбоб назар шиносанд дар вай нагирист , ларзидан гирифт ва бар сари гашт ва мадҳуш афтод . Пас аз муъолиҷоти гӯногӯн ба худ боз омаду шеван бар сохт ки ӣнҷо куҷост ва ман кистам ва ин ҳолат чист ? ва бар дасти он ҷаноби бозгаштӣ насӯҳона кард . Ва сонӣ робиъа шуд .

Корӣ бо рост ё дурӯғи ин афсона надорам . Чун бо андешау муроди ман наздикаст дилӣ дар он бастаам ва бар дар умед нишаста , магари ҳамон нигоҳ ки дарвеши огоҳи базли рӯзгори он лўлии сохт , наздикони даргоҳи ин ҳуҷҷат боҳар ва вале қоҳир ки падару модарами бархе хӯну хокаши бод дар кори ин сиёҳи номаи сарди ҳангомаи фармӯда аз банду каманди худпарастӣ боз раҳанд . Волои фиқдони истеъдоду олӯдагӣу касолати втни осоӣии ин бевуҷӯд аз он бешаст ки бад-ӣни зиёрату дуоу ибодату парасторӣу муҷоҳидату артёз набӯда тавонад истифоӣ растгорӣ намӯд . Ман дар ниёбати зиёрату иқомати дуои узри савобии нисбат ба оммаи ёрони хоссаи ту ки ҳоҷии Муҳамади асмъилӣ аз худ мсмўъ нахоҳам дошт . Хоҳишмандами шумо ҳам ба дуоу ниёзи нили муроди маро аз худо бихоҳед ки аншоءи аллоҳи таъолӣ дар ин остони бори рустагӣу эътибор хастагӣ дошта бошам . Пораи қитъаи таъриху ғайра дар ҷндқ барои шумо ҷамъ кардему Аҳмади сФоӣӣ ки ҳаҷа аломтсоласт кафил аисол гардид аз ӯ бихоҳед . Ҷаноби қибла гоҳе ҳоҷии саййидризоро мурӣду нойиби алзёрау дуои гӯу сногўӣ неъмат ҳастам , қатъи тавваҷуҳи нФрмоӣид .