Бархе тану ҷонати гирдам , номаи равонпарвар ки оварда ҷон ва диласт на парвардаи обу гул , тораки бахтиёриро кулоҳи киёнии шикасту коми умедвориро чашма зиндагонӣ гушӯд . Чандон дида бар он судам ки аз дӯда сиёҳӣ намонаду рахна аз ковуши мижгони сар дар табоҳии ниҳод . Сипоси тандурустӣу оромиши саркориро бӯсаи андеши остони ниёз ва ба ромишу дирангӣ дар хури дилхоҳи дмсози омадам . Поки яздони корҳои яздро ба дастӣ ки хоҳиш дӯстонасту коҳиши душманон бе онкии диранги худовандӣ дароз уфтаду каманди тобу неруии бандагон ба кӯтоҳии анбози сохтау пардохта боз оянд ва дар он кунҷи данҷ ки дому дадро бору неку бадро роҳ гуфт ва гузорӣ нест , пайванд ваомез дарвешона соз гардад . Имрӯз ба ёди буии гул аз гулоб ҷустан шодӣ андӯз хуҷастаи дидори сарвари меҳрбон мўлозодаҳ шудам то магари гирди гусастагии бад-ӣни бастагии пардохтау кори растани бад-ӣни пайвастан сохта ояд .

Дарди орзӯмандиро беҳбӯдии нхосту савдои тосау тлўосро судӣ нараст , шеър :

Ташнаи об аз сароб ком нагираду пистаи ширин аз шопӯр ором напазирад , шеър :

Бози ой ки дарҳои бастаро гушоишу дилҳои хастаро осоиши ҷуз ба дидори саркории бод ба чанбар паймуданасту об ба ҳован судан . Умеди гоҳони мирзои Абулқосиму шайхи алислом ва ду сарвари меҳрбони млоҳсну оқои Аҳмад ва ҳар кродонии баҳри забон ки туоне аз ин хоксори сиёҳи номаи дурудии дўришонаҳ бар сарой ,у пайванди марои пайдоу пинҳон ки наҳуфтаи ошкор ва нагуфта фарёд хонаст , боз намӯда ҷдогони номаро дар хоҳи бахшоишу ҳаргунаи корӣ ки бозуии моаш неруӣ анҷом бошад фармоиш кун . Зиндагонии дарозу сомони Комронӣ бо баргу сози бод .