Шунидам ки аўстодӣ ба даст оварда ,у андешаи сохту сомонӣ пайваст карда , ин пешаро бар ҳамаи кории пешии даҳу пешии хоҳ . Зеро ки бномизди зану фарзанди мо бисёрасту хонаҳои юрти окандаи кушодаи домон дар кор , чашм аз кост ва фузуд дар омад ва берун шуд Фропўшу бндбри кӣсау коса дар ин шева ки намӯнаи оФридгористи гуноҳи ингор , бо гули корӣ влкорӣ нишоед , ва дар сохт ва пардохт ҳар чаҳ кунӣу фарозӣ худдорӣ набояд , каму дасти сохтан ба аз бисёру суст афрохтан , шоҳ нишину даргоҳи як сангаст , бҳорбнду фаргоҳи як ранг .

Зани ҳабибро ки брғўзи каҷи пилосӣу фузуни ҷўӣии афтода ба чарби гўӣӣу нарми хўӣӣ бар саркори орў ,у рахт аз хона ба бозори афкан , магари он кричаҳи танг ки чун галӯгоҳ ноӣу сина чангаст , ба дасти оре ,у вайронае ки дар ваии девона ба санги тлўос оҳанг наёрад ранг ободӣ гирад , ва ҷой нишаст ва диранг уфтад , дида аз волоу пасти колои брдўз , ва ба ҳар арзиш ки бҳоснҷон марзаш ситоянду намоянди ду болои харидори зӣ . Ковуши арзонӣу гаронӣ бар карон на , ва агар ба ҷои гоўрсу арзони сими сира ва зрсоро хоҳад бар он ист . Дар ҳар кӯчау кӯй ва ҳар гӯшау сӯй ки лонау бунгоҳи андешаду хонау харгоҳ бе хештани дории миёни харидорӣ дар банду дасту бозуии дастёрии бргшоӣ , ки аз наздики мо сипоси андеш ва хурсанд давр пуед на равони пареш ва пар кунад .

Дар кори даравишон ва доду хости эшон хушнӯдии худоро дониста , зиёни суди ингор ,у пайваста бад афтод хештанро беҳбӯдии шимур ки ин шеваи шумор рўндгонаст , ва ин пешаи камӣни кори бандагон . Хоҳӣ гуфт ин хотун бехоҷа , сахти даридаи даҳану титол бозасту парешони сухану рӯдаи дароз . Ба буии лонаи мӯшии ин мояи бори сусти ҳушии бурдану брёўаҳ сахт кӯшӣ душвори фуруши диранг овардани кори ману кеш хирадмандон нест . Чори девории вайронаи ройгони боз ҳаштан ва аз сохту сози хонаи гузаштани хуштар . Мисра : дили танги мсозу об фарҳанг мабар , ва гуфту шунӯд нанг махон ки коми андӯзӣ ба кўшиднасту чораи хомӣ ба ҷӯшидан .

Борӣ агарат пои ин кору тоби ин бор на , мӯбаду дигари ёрон омодаанд ва дар паҳнаи пргўӣӣ ва кам шинавии дӯш бар дӯши ваии истода , дар пас ва пеш бидор ва аз росту чап бар гумор , ки ба гуфту гузориши роми оранд , ва ба зорӣу зар на зӯру озори ин кори душвори гузар анҷом гирад , шеър :

Ва бо ин ҳамаи ковуш ва кӯш агар ром нашуду коми надод беранҷиш аз сари ин ранҷи вайрона вагар худ ганҷи хона парвиз аст бархез , ва ба ширини забонии чора фарсӯдагӣ куну ҷовдонии муждаи оромишу осӯдагии бахш . Хонаи ним кораи наврӯзу хони тозаи бунёди меҳрбонуро ки ҳар ду шоёни ободӣ ва нишастаст , бар ҳамон бнўраҳу бунёдӣ ки ҳаст устод фирист , ва бар ҳанҷорӣ ки донеи сахти устувори пояу пай рост кун . Агар он глкори яздии ин ду чанбараро дар ҳаштод тӯмон паймон диҳад , чангаш дар гиребони зан ва бе диранги зар дар домони рез вале саркории кордон бар тарош ки ҳамвора дар нигоҳбонии ҳушёр бояду пайдо ва наоне бедори зайд то шумори чустӣ бар сустӣу ҳанҷори дурусти корӣ бар нодурустии бчрбд . Ҳам агар вайронаи пушти хона мо шуд росту ресмони каш , бунёдии хорои пай бар паҳнои панҷ хишт аз тиҳии гоҳи хандақ бо гулу оҳаку санг бар соз ва бар паҳлавии бурҷи ҳасрати зан . Он окандаи зҳрчинсорро ки аз пушти бораи сар аз поёбу длнг ҳаме барканд , чиҳил панҷоҳ панҷараи танги танг бар кун ки шӯробаи хандақу борону лои хези дайу баҳорони фароху осон дар шавад ,у зиёни вайронӣ ба девори хонаи мо ва лонаам ҳоне низ нарасад .

Пас ҳамон барканда бунёдро росту ресмонӣ то наздики ҷӯии боғча ва аз онҷо то поёни боғи фазли алии санҷидау хаданг бо гулу оҳаку санги Берна , ва дар банди хонаро рост бар шоҳроҳӣ ки ба дарё ва дашт кашад фарохи остонау баланди осмона ки шутур бо бори ҳаме дар тавонад шуд баркаш , то ҳар ҷои фузун ё кам обу нами дасти ёради суд , гули оҳаку санг бояд дигар то ҳар ҷо кашад гулу хишт ба кори афкан . Азоғози хандақ то анҷом дар банди пояу пай аз хрбнд магзарон зеро ки ҷузи ин девору хрбнду бунёд ва дар банди кории дигару шуморӣ беҳтар дорам .

Чорстўнӣ ки пушти хона берӯнӣаст низ дар пӯшу фарози он болохонаҳи зебои барандоз ва ба анҷом бар , ашкўби зерини он ҷўсқ ки соли гузаштаи афроштам ва гузоштам , паҳноу паии пояи пояу пилаи пила то ҷое ки бояд дар пӯш . Равон аз сохту сози юртҳои « чодрглаҳ »у гармхона « додкин »у шикасту басти кӯй « мФозаҳ » пасту баланди хор ё арҷманди осӯдаи соз , ки борӣаст бурданӣ ва корӣаст карданӣ . Дар анҷоми ин глкорӣ ҳар чаҳ фузун кӯшӣ камасту фарсӯдаи равонам аз ту бад-ӣни пояи дастёрии хуррам . Музди устоду шогирдро бекоҳишу пеш аз хоҳиш бар ҳамон дастур ки кеши пешини мост , шом ба шоми дрпрдоз ва навишта расед бустон , то дар гардан аз ин каминаи вом ки домӣ ноӣ Афшорасту сутурони дандони газу харони лагади занро полҳнгу дами афсор руста гардад , шеър :