Саркори қудрат аз тандурустӣу фари гавҳар ва ба афтод карти раҳеро огаҳӣ доду ахтари носоз рӯй дар Фрҳӣу рӯзи нокомии сар дар кӯтаҳӣ оварад , фузуд меҳру поси паймон ки дарбора ман низ аз ту равшану ошкорои дида ва шунида буд , ҳам бар сари анҷуман ба шевотар сухан боз ронад , ва дар ҷрги ҳмгнонми бад-ӣни муждаи ромиши хези дили хуш ва сарафроз дошт . Мисра : гуфтам ки ин нахусти худовандӣ ту нест . Ҳамвора зиён овардаему суди бардау тан фарсӯдаему ҷони парварда , ва ҳамчунин боз намӯд ки бо се гиронмояи ҷуфт ки туро анбоз хӯрд ва хуфтанд ва дмсоз шунид ва гуфт , тозаи нигории хостау бистар ба шукуфтаи баҳории ороста . Дидораши хуҷастау хуррами боду пайвандаши ҳумоюни сӯрӣ бемотам . Агар худоӣ нахоста моҳи нави паймону ёри тозаи пайванд аз он хуии носозу сиришти занона ки бештари занони рост ва ба хости худо ӯро бахше аз он нест , рашкомезу баҳона ангез бошад , дигари бастагонро ки аз худ рстгоннд ва бо ту пайвастагони баҳри чӯби ронӣу баҳри номи хуонеи фармон тараст .

Фарзандии асадро ки меҳмони дори давр ва наздикасту коргузори тарку тозик аз осебу газандаши нигаҳдошт бояд , ва дар андарзу пандаш фурӯ гузошт нишоед бдоноӣӣ гузарон кун ва бо биноӣӣ нигарон бош . Гуруҳе бедониш ва дид ки хастаи бими вомиднд ва баста гуфт ва шунид , ороиш ҳастӣ дар гову хари бенанд ва осоиш зист дар симу зар , аз дар дилсӯзӣу тимор на сарзаниши ороӣӣу озор ҳаме гӯйанд бо костӣ ҳои даромад ва фузуд берун шуду вом бисёр ва омад ва рафт фаровон , бениёзиҳои гавҳару коми сӯзиҳои гардуни сари чаҳор хотуни ҳунарманд ва чандон сутӯдаи фарзанд , длришии чунон хастау дарвешии чунин рустаро бо ин кори дарҳаму сози шӯрида чаҳ ҷои ҷуфт ҷустан буд ва худро муфти хстн .

Ндонанд ва набенанд ки корҳо аз чанбари дониш берунаст ва доду хости мо бо хосту додхдоӣии дигаргун . Якеро бесуду сармоя , барги ромиш ба созасту дайгариро бо ҳама ҳастӣ аз паии икрўзаҳи нони бҳрхўонии даст дар юзаи дароз , кушодаи рӯзиро бо танагии сол чаҳ кору тавонгари ниҳодро аз ранҷи дарвешӣ чаҳ тимор ? ман донам ту аз ин бандҳо озодӣ ва бо ин ҳамаи вайронии обод , гӯш аз муфти онон ва гуфт мо ҳар ду окандаи дор ва аз ин ситоиш ва он биғораҳи фароҳам ва пароканда машав . Ҳар шаб ба Комронии тангаш дар бар каш ва ҳар рӯз ба шодмонии зиндагонӣ аз сари гир . Умраст чунон каш гузароне гузарад .

Тимори нон он хӯрду андӯҳи сомони он барад ки моя зист баргу наворо дид на бори худоро , аз хӯшау хирмани роз беҳрузӣ хонд на худованди рӯзӣ ки мирзои Муҳамад низ ин рӯзҳо пайванди ёрии бастау беруни дарвоза аз шаҳри канории ҷустаи ончӣ худ гуфт аз дар чеҳру пайкари боғҳо баҳораст ва шаҳрҳонигор , лонаи тораши хона хуршед афтоду кулбаи тангаши кохи ҷамшед . Бо ӯ нишаст ва аз ҳама бархест , бар ваии афзуд ва аз ҳамаи дркост , дар накушода дар басту миён дар баста бар гушӯд . Гоҳе агар барояд ва роҳӣ паймоед ҷуз то кӯии дарвеши тавонгари манишу тавонгари дарвеши равиши паноҳи афсару нигин , довари осмону замини саркор фахрӣ нахоҳад буд . Дар он дар ба роҳии даст ба корасту бандагони худоро дар хури худ коргузор , номау паёмӣ май расонад , музд ва ниёзӣ месетанд , гулаш бегиёҳасту кораши рўброаҳ , ҳамвора ӯро физоиши боду турои осоиш . Ман низ бебастагӣу борстгӣ дар рустаи рай раҳ сипорам , ва ба буии фархундаи дидорати зиндау рўзгзор . То кӣ аз ин банди гарони газандами раҳои равед ва бо сари он кӯйу канори он ҷӯйу гузашти он шох ва нишаст он кох ки хонаи озодӣу чашмаи зиндагӣу дарахти минӯ ва сипеҳр миност , ошноӣӣ зояд . Агарат корӣ ҳаст нгороўр ки пазиришу анҷомро сар бар остонаму ҷон дар остин .