Паранду шинами бегонаи мардии ошноўш гиребон гирифту меҳмон гирифтанро бо кашишҳои танги овези домон ба домони баст , роҳи гурези баста буду дасти ситези шикаста , ногзри гардани ниҳодаму ошуфтаи дилу парокандаи ниҳодаш дар паии афтодами гарм ё сарди навозиш ҳо кард , пухта ё хоми сози созишҳо сохт . Зибри дасти худ ҷой намӯду смор ва чой оварад дар хӯрд худхонау густариши хушу рангини афканд ва ба ҳангом хеш хону хӯриши чарб ва ширин густард . Вале чун дар хуйу маниш ва нишаст ва хост ва гуфту шунӯду биғораҳу ситоиш ва дигар чизҳоу дасти овезҳо низ роҳу равиш дигаргун дошт , ва ноӣу забон аз чанбар ва чанг хамӯшӣу диранги бурун , дар ситоиши зоду буму физоиши баргу созу ниёйиши бех ва бару намоиши обу фари худ ёваи дроӣӣ сар карду жожсроӣӣ дар ниҳод . Чандон гуфт ва аз сар гирифт ва бар он гуфт беҳудаи муфти дигари баст ки кому забонаши судаи гашту гӯшу мағзи ёрони фарсӯда , байт :

Гоҳ ба дасти овези жожии хому лоғии сарди зери оби пухтаи покони гарм гарм кашидӣ ва гоҳ бигуфтӣ муфти вчнгии сусти пардаи кеши бузургон ва пасу пеши одам то Аҳмади сахту ройгони брдридӣ . Пешкоронро тоб бохтан овараду ёронро хоб тохтан , шабро соз борбстн хосту чароғро гоҳи бори нишастан . Ин ёваи гарои ҳарза дароӣ ба яке чшмзди забон дар коми набард ва аз гўожаҳу дашноми пухтау хому накӯҳиши нанги мардуму номи худ ором накард . Дарди дигари онкии навбати гуфтану шнФтши гӯш аз гуфт муфту чашм аз лаби хрмҳраҳи сифт гирифтан ҳамон буд ва ба кӯби ангушту осеби мушти тиҳии гоҳу зону сифтан ҳамон , гӯш даридан гирифту ҳуш паридан , хурӯси бсрўдн пар заду шбхўон ба гулдастаи бртохт , тоб табоҳӣ ангехту чашм сиёҳӣ оварад бурдборӣ зиён карду кушод аз гӯш бар забон афтод . Ба омӯзгорӣ на чӯби кории даҳанаши бастам ва суханаш гусастам .