Аҳмад надонам сифоришҳои маро дарбора дӯстони дониста фаромӯш мекунӣ ёростии ростии гирифторӣ . Парокандаи кораоти пои пзироӣӣ шикаста дораду даст анҷом фурӯбаста , борҳо навиштам бо саркори Сайид ҳамвора роҳи номаи нигории кушодаи дор ,у пеш аз он каминаи ниёзи озарми анбоз ки ҳамаи сола ӯро хостаам ҳар чаҳ хоҳишу фармоиши орад беонкӣ чашм дошт дароз уфтаду фархундаи рӯонаш ба длнгронӣ анбоз ояд омода анҷом бош . Ончӣ пайдост ин рӯзгори дербози бории рози номаи нигорӣ насурудӣ ва ҳамон каминаи ниёзро ки аз пастии хўрои гуфтану шунидану сазои накӯҳиш ва сутудан низ нест нФрстодӣ . Беш аз инҳо бад-ӣни рсўоӣии шӯхи чашму густох ,у танги пешонӣу пушти гӯш фарох набӯдӣ , мисра : боз чаҳ кардӣ ки чунин тар шудӣ .

Борӣ агарат бар ин ҳанҷор шумор хоҳад рафт ва ба коми бдФрморўони коргузор хоҳӣ зист , порсӣу побараҳна огоҳӣ фирист , то гардан аз домӣ ки худ сар ниҳодаам ва бедархосту мёндории дигарон паймон дода бози пардозам ,у гавҳари хештан аз хурдагирӣу биғораҳи наздикону даврону биноёну кӯрон озод кунем .