Бозгашту нигоҳии срсрӣ дар ин нигориши порсӣ гузориш кардам , чандон ноҳамвору печидау сбксор ва нсҷидаҳ нест . Зинҳори ҳангоми нигорандагии поси ҳушовару саропои чашму гӯши зӣ , то онҷо ки пайваста сазост гусаста науфтаду ҷоӣӣ ки гусастаи раво пайваста нагардад . Дидаи хонандагони бештари бад-ӣни тозаи равиш нўдидораст ,у осони нигарон кам корро донист ва дид чизҳои нодида ва надониста бар дидау дили банду боз агар ҳангом нигориш андоз гузориш бар ин ҳанҷор нахезад , ногзри оғозу анҷоми ду лахтаҳоро ки андоза ва шуморӣ бисозаст бо ҳам бар кунанд ва дарёбанд зибоӣии гавҳару шиўоӣии дидори сухан бар хонандау ниўшндаҳ ҳар ду душвор уфтад . Дарҳо хурдагирӣу дурушти дроӣӣ аз ҳар дар бози оранд ва бе кӯтоҳии забони накӯҳиш бар офаринандау нигоришгари дароз , мисра : ки ҳар ки беҳунар уфтад назар ба айб кунад .

Агарат чашми ҳуш бедорасту панди дониши писанди ман устувор , ҳаме на худ ин роҳу равиш ки нигорандагӣу гзорндгӣ бар ҳар моя ва маниш бошад , ин ҳумоюни кешро пос андеш бош ва аз биғораҳи дӯсту душмани тёқи орои хеш . Номаи дигар низ бар фарҳанги дарӣ дар дастаст , чунончии хуби хез ва хуш нишаст афтод , ва ба хости поки яздони бнўраҳи бунёдаш ба дурустӣ бешикаст омад , дигари боРом ки ба ороми ҷои саркорӣ ёрӣ хост , чашми афкану гӯш гузор хоҳам дошт . Дили зуди сайру равони дайрпазират , агар мҳргироӣӣу тлўос пзироӣӣ раст , аз ҷону сар ниёз сипор хоҳам буд ,у ҷовидон низ аз нанги навои пӯзишовару сипос гузор хоҳам зист . Тавонгари ниҳод аз пос ҳаст ва будат сайру сард ва бо ҳамаи дарвешӣ аз дастранҷи хешати ниёзӣ ба ганҷ бод оварад мабод .