Шохаҳои сифориш ки кишт ва кор дамиду пистау анору ҳастаро дар боғи нигориш кошта будам ҳама аз гарони хизиҳоу сусти овезиҳои ту хрзҳраҳ ва кбст расту шрнгу тирёковар , шеър :

Кош аз он пеш ки ҳангоми дарахти корӣ сипарӣ гардаду мурғи умеди мо аз осеби банду газанди сиёҳи дастиҳои ту кӯби озмои хастаи болӣу шикастаи парӣ , раҳеро огаҳӣ медодӣ то анҷоми ин кору фарҷом ин кард аз мардӣ хоҳам ,у дармони ин ранҷ аз худованд дардӣ ҷӯям . Борӣ бо онкии судии шигарф дар пой рафту зӣонеи жарфи дасти афканд ҳамчунон аз ту сипоси андешам ва низ шармандаи бахти хеш ки зудам аз он хуии зишту ниҳоди аҳрӣмани сиришт огоҳ кардӣ то шоҳ нишин аз пои гоҳу зафтӣ аз омоаҳу подош аз бодоФроаҳи боздонстму роҳ аз чоҳу гул аз гиёҳу дуруст аз табоҳ дарёфтам , кунунат ки сиришт инасту сарнавишти чунин хору гулати як рангасту пашизу гҳрики санг , суди худ дар зиёни дӯстони донеу баҳори дмн дар хазони бӯстон .

Хоҳишмандами азин пас ба номау паёмами рӯз табоҳ нахоҳӣ ва ба сарди сроӣиҳои титолм ки нохунаи чашму ҳзорпоӣ гӯшаст ромиши сол ва моҳ набарӣ , камандати боби ин нахҷӣру мурғати марди ин анҷӣр нест .