Ҷону танам эй дӯсти фидои тану ҷонат , афсонаи дарди пойу рӯзи ошуфтаи сомони марои бандаи зода бар фарҳанги дарии дасти кушод ва достон пардохт , бе ранҷи аФзоӣӣу сухани сроӣии ин ранҷури хаста ва ним ҷони шикаста хоҳӣ дид ва донист ба кадоми рӯзи гирифторам ва то куҷои кӯби озмои шиканҷу тимор , агар чаҳ ин гуфт гуҳари сифт беш аз даҳон чун ман танги пӯстии сабки мағз ва худ парастии ҳеҷ шинохтаст , он мард ҳастӣ наварду саропои дард ҳаме тавонад сурӯд , байт :

Вале ба он сари мардонау пайкари фарзона ки аз рафтори ноҳамвору кирдори бдҳнҷори он гуруҳ бе шарми ҳеҷ озарм , ёваи гарои ҳарза дароӣ , ситами бораи зинҳори хора , одамӣ рӯй аҳрӣмани хуй , каҷи пилос ситезаи тлўос , рӯбоҳи ранги сиёҳи гӯши оҳанг , лофи тароши газоф кулланаш , ҳеҷ шинохт пуч навохт , ҳуш парида чашми дарида , гадо то се сиёҳи коса , бе обрӯии биҳдаҳи гӯй , дастони соз бустон тоз , риюи пешаи ранги андеша , шӯрбахти воруни тахт , худ сипос худо нашнос , душвори гузашти осони гир , зуди гуруснаи дайри сайр , озари сиришти дӯзахи сарнавишт , ки худ дидау доне ва бе гуфту гузориши шинохти туоне , чунон Фрхои кайҳон бар тану ҷонам тангасту омезишу овезами баҳри роҳу равиш бо ин дадони одамии чеҳру девони мардуми дидори накӯҳиши вннг , ки маргро ба баҳоии ҷони хосторам ,у нестиро ба гавҳар ҳастӣ харидор . Бо хирсу хӯки токӣ ба ҷидоли андар тавон зист , ва то чанд аз гурбау шағоли захми дандону чангол тавон хӯрд . Беш аз он нест ки кайфари кирдори зишту бодоФроаҳи ҳанҷори ноҳамворам дар хонаи гӯру лонаи мору мӯрам осӯда нахоҳад гузошт ва ҳамчунон фарсӯда хоҳад дошт . Садраи газанди мору осеби мӯр аз ковушу озори ин каждумон хамӯшу морони члпосаҳи овези хуштар . Гӯйанд ба дӯзах дар ҷонварӣаст зҳрФзои ҷони гзо ки табоҳи корони сиёҳи нома аз гзоиши нешу гузориш беш вай дар моргризнд ва ба каждум овезанд . Бори худоро сўгндкаҳ аз кӯб ва кунаду ранҷу газанди ин бади псндонми дами каждуми хами абрӯӣ ёраст ,у чанбари аждари чавгони зулфнигор . Зиҳии шигифтӣ ки бо он пеша ва ин андешаи асмъили тании лухту дилӣ сахт карда ки ҳони бадрӯди тахт кӣ кун , ва аз марзи раии рахт диранг бидон буми ворунаи паии каш , пӯзиши дониши пазириш ба гӯши андар роҳӣ науфтаду кӯҳи саҳлони санги баҳонаи ҷўӣиро ба коҳӣ насинҷид , байт :

Бо он ранҷҳо ки дидаму шиканҷаҳо ки кашидам агар бозами андешаи бозгашти он дргштаҳ , ки заминаши осмони сони саргаштаи бод , перомун равон гардад , бе мағзи хомии девонаи кеш ва бе ҳеҷ сухани душмани хӯн хеш хоҳам буд . Чунон пиндори амдм ва аз тоби аиўору шабгиру туфи биёбону кавирам бе газанди балӯчу осеби таркмон рустагӣ раст . Маро чаҳ суду турои кадоми беҳбуд ҳамчунон аз дард ором наҷуста ва аз гирд андом нишаста . Бедардонро ба дастури пешини роз канкошасту номардонро сози пархош . Бори худои гули моро бо он гуруҳи бади дили дигаргуни сиришт ва ҳар якро бар таҳтаи пешонии чиз дигар навишт , мисраи раг рагаст ин оби ширину оби шӯр , на он кӣнаи кишони меҳр даравишон хоҳанд гирифт ва на ин пери парешони роҳи эшон ё ради супурд .

Хуштар онкии паймони омезиш аз зану фарзанду хешу пайванду бегонаи вошно ва бепарҳезу порсои якбора дар гусалем ,у домони дӯстро ки аз ҳамаи роҳам рӯй парастиш дар ӯст аз чанги умед боз ҳиллем то ҳам онон ба ранҷи рашк ки ҷузи маргаш чора нест фарсӯдаи нпоинд ва ҳам ин пери мустаманд аз ковушу газанди эшон фароҳам ё парешони осӯдаи монам , мисра : натавон мард ба сахтӣ ки ман онҷои зодам .

Саркори хони хонони гиромии фарзанди хони нойибу кадхудоёнро ба симнон хостаанду борҳои буйаи дидори саркориро суханҳо ороста . Бандаи зодаи гузоришро бекосту фузун нигориш карду ҳамагонро бе барги танбалӣу сози тани осоӣӣ бар бадрӯди дирангу поси шитоб сифориш намӯд . Саркори оқо низ агар рӯзии ду тимори саворӣу озори роҳи сипориро тан диҳаду гардан наад шикастҳо дурусту кори бандагони худои хуштар аз сол нахуст хоҳад шуд .