Пери куҳани донои сухани Абулҳасан аз кишту кори кӯкнору дашту бозори тирёки рози физоиш ва беҳбӯдӣ ронад ,у сози бахшоиш ва судӣ навохт , ки гарми корони рашту пелаи гузорони он даштро ки бо баргу сози абрешими гушоишӣ аз ситора ва сипеҳр наёяду физоиш аз моҳу меҳр , баронанд ки тўтстонҳоро ба тешаи безории реша шикор оянд ва дар пешаи кӯкнори бозӣу тирёксозӣ андешаи гумор . Зеро ки он аз даҳ боло наёяд ва ин аз бист поин наёяд ,у хирманҳо гандуму ҷӯ судӣ наравед ва харворҳо гоўрсу арзону ҷўзғ ва рӯин фузудӣ набахшад , рубоӣ :

Бории пас аз расед нигориш ва дарёфт гузориши чоросбаҳи роҳ « чодари гила » кун ва як дилаи ҷон аз тосау тлўос ҳар андешаи як соз . Ба дастёрии боғкорону роғи шёрони порчаи заминии хуши бум ва бар бедору дарахт , бодгзор офтоб сипор , аз ҳамаи кшхўон даст гузин ор ва худ кӯҳ нишасту коҳи хез ба саркории бози ист , то Крета дар чашми ту неку шоён шёр уфтад ,у трозўкшу санҷидаи ҳам банду ҳамвор , сиёҳи бору дигари хокрўбаҳ ки кӯкнорро шоядро шояд ҳар чаҳ гӯйанд ва бояд дроФкн ва он мояи тухм ки сазост мари он пери ҷавони донишу бинои кӯри бенишро сипор паймонии осӯда аз нанги фаромӯшӣу зиёни шикасти бустон ки ба ҳангом дар корд ,у кеши обёрӣу парастории бикии чшмзд дар пои танбалӣу тан осоӣӣ намонад . Бо талхи гўӣӣу тндхўӣии гӯши кашу дили гузориши соз ки агар дар ин кишту кор чун дигари кору киштҳо бозии гӯшии ораду ҳанҷори титол ватар фурӯшӣ , кайфари кӯб ва кунадасту боди афроаи чӯбу банд . Аз ҷндқ ё « мФозаҳ » муздурии куҳан ё тозаи кордону кордзн ки дартуз тирёк ва андӯз ин судаши дониш ва дастӣаст зери сари гир , ва ба ҳангоми худ бозоўр ва ба кор андоз . Ҳам худ судӣ хоҳӣ андӯхт ва ҳам барзигарҳоро дандони шара аз ин шира хӯн олуд хоҳад шуд .

Ба хости худо аз он пас ҳамаи солаи ин хок сиришта ва ин тухм кушта хоҳад гашт . Зеро ки агар дарёҳо аз абри сиёҳи косаи хушкии пазираду пшки гову гўспнд дар кам ёбӣу пуробӣ мишкӣ гирад , он мояи хошок ва об хоҳанд дошт ки сӣ неи замин ва сад паии ҷӯии хўшидаҳи лабу тФсидаҳ равон напояд . Пас аз бахши мору мӯру малаху занбӯру росуу мӯш , оҳӯу харгӯшу гову хару асбу астар , деҳқону лашгарии бӯмӣу гузарӣ , дузду муздури наздику давр , чарандау парандаи дарандау хазнда , вдигр бурун шуд ҳар чаҳ монад чиду рехт , кӯфту бехат , бараду пухт , дод ва хӯрд , ба хӯшау мушт , домани окандаи дор ва ба харвору хирман бар дӯсту душмани парокандаи соз , мисра : раҳи чунин рӯ ки раҳравони рафтанд .