Дарёфт хуҷастаи дидори саркориро ба дастури рӯзгори гузаштаи роҳии давр ва дароз паймӯдем , ва аз пас пешин то пеш аз дами вопасини хуршед , ба буии намозии диранги андеши даргоҳи ниёз будем . Бедории гирди сарои пардаи мисатони гарони хобат раҳ наёфт внолаҳи чархи оҳанги хомӯшон бо онкии гӯш гардун дариду ҳуши ахтари барад аз дарди мстмндонт огаҳ накарда байт :

Саранҷом бо ҷонии хастау дилии шикаста , лабии хушку чашмитар , рост чун мижгони коФркиши дӯст ,у бахти воруни тахти хеши баргаштам . Поки яздони ин пайванди поки дидау паймони покизаи домонро ба дасти хорӣу шасти безорӣ гусаста нахоҳаду нахҷӣри дилро ки занҷирҳо шикаста ва он зулфи мардуми шикораш ба мўӣии баста , ҷовдон руста намонад , ки бастагони каманди ту рстгороннд .