Бо хома ки навомӯзони дабистонаш ба қайчӣ тарошанд ва ба ҷои дӯдаи мшкФоми судаи дегу задудаи потил дромаҳ пошанд чаҳ номаи тавон нигошт , ва ба дасти овези нигоришу гузориш чаҳ бнўраҳу кадоми бунёд тавон кард . Дареғи ин дебои зарафшон ки чун ман аз пайкар беандому дидори нохуб дар чашми ғавғоу дидаи ошӯб рӯсиёҳ омаду барҷои онкӣ ба фари пазириши дорои кулоҳ ва тахт гардад , таҳта кулоҳ афтод . Худоро парда дорӣ кун ва аз дидаи наздику давру нигоҳи биноу Кӯруши ниҳони дор то ҳам ту ангушт намой ин ва он нагардӣ ва ҳам ман тири биғораҳи дӯсту душманро нишон наёбам . Борӣ то боз кӣу куҷои дидаи торӣ ба чеҳри меҳри афрӯзати равшани орему набарди тиру кайвонро аз он гесуии зирагару абрӯии зира дар теғ ва ҷавшан созем .