Мирзои ҷаъфар , надонам ангези дидори ту бо ранҷи тнҳоӣӣу тимори танҳо бо онкии оғози гусастани паймони пайвастан пасин афтод , беш аз пешинам ба кӯй Сайид кашид , вале Муҳамади бик аз косау кӣсаи хеши нонеи гарму дуғии сарди фаро пеш овараду ҷон бе тавонро ози нишону тоса пардоз афтод , ва то шомам ба фар ҳаст ва буд бениёзӣ аз тўӣ ва хон хусрави Эрону хдиў турон раст , байт :

Надонам ту куҷо рафтӣ ва чаҳ кардӣ ва чҳо гуфтӣ ва чаҳ хӯрдӣ . Кунунат тлўос чаҳу андеша кадомаст ва аз ин диранги дайри оҳанги бозорат чаҳ ком , ҳамоно фаромӯшат нест ва чеҳра намой ойина ҳушат ҳаст , ки дар урдӯии шоҳи он мизбони харгоҳ ки хеши дсторбндши бори худоро дар ҷангҳои ҳеҷ пирӯзии пушт ва паноҳаст , ва гуфт бемағзу муфт бе сангаши лашкару сипоҳ , имшаби моро меҳмон хонд ва бе титоли забони бозии хўшбоши хӯриш ва хон зад . Бе андешаи бўку магар бояд рафт ва агар ҳама бар ҷои пиғолаҳ май пари голаи дилу хӯни ҷигар бояд хӯрд , ҷомаш гирифтану комаш додан хуштар . Ман инак рафтам агар ҳаст хоҳам бадви пайваст , чунончӣ нест ба хости худо бо мирзои козим то вай аз солори бор рҳоӣӣ ёбаду партави офтоби меҳраши бмои тобад , аз пайванди ёрони озода дар он кӯчау рстои имомзодаи пўӣ пўӣ хоҳам рафту пайвасти туро аз дару девори ҷуст ва ҷӯй хоҳам дошт . Дайр мапоӣу зуди биё ки пеш аз фурӯ рафт хуршеди баҳам баста гирдем ва аз андеша ҳар бастани гусаста . Пас аз хондан бо дидани дуруст дар донист жожу шевои мондан агар чандон сарду хому наснҷида ва беандом нест ин навиштаро низ чун дигари нигоришҳо нигоҳи дор ки фардо дигар раҳи бозгашт ва бар пухтау хомаши гузашти орм , чунончии сазоӣ навиштан шуд бар нигорем ё ба об дар шустан баргузорем .