Нахустин рӯзи моҳ қурбонаст , дар марзи райу тахтгоҳ кӣ осӯда аз ранҷи тану шиканҷи ҷон роҳ ҳастӣ месипораму рӯзгорӣ ба ромишу тандурустӣ май барам , сипоси фараи бори худоро ки ба зан хостану барги сомону соз оростани рӯзгори нокомӣ сипарӣ шуду навбат бе саранҷомии рахт бар бораи дрбдрии баст . Ба фари баҳории шукуфтаи сурхи гулам аз лолаи зард дамӣдан гирифт ,у боди биҳишт аз нолаи сард вазидан . Гардиши воруни сипеҳрам ромасту ҷунбиши моҳу меҳр ба ком . Вале чаҳ суду кадоми беҳбуд аз онам ки хоҳон диласт ва бидон пои ҷон дар гул , ранҷи сўзоки боздошта ва бебаҳра гузошта . Калид дар мушт ва дар гушӯдан наёрам хон дили гўору ҷонпарвар ва хӯрдан натавонам . Мурғи дилро қафас бар шохи гули овехтау чашми тамошо бастаанд ошён бар сари сарви сохтау боли парвози шикастаи ҷоми лаболаб ва даст кашӣдан несту миваи коми рас ва тавон чидан на , шеър :

То кӣ тан аз ин ранҷи ҷонкоҳ руста гардаду пажмурдаи шох гиёҳам бидон дастаи гулу бастаи сӯрии пайваста .