Порсии гӯ гарчи тозии хуш тараст , дар номаи саркори Сайид аз ин бе нишони номӣ бардаанду куҳани гирифторони худро аз нави домии густарда , дигаронро дар кунадовар ки мо худ бандаем ,у бандаи ворис ба худовандии парастанда . Бозгашти мирзоро дасти овези рози номаи рӯзгор худ дидам вале чаҳнигорам ки ранҷии коҳад ё ромишӣ фазояд ! нигориши меҳру бандагии афсона Эйаст достонӣу гузориши орзӯу парастандагии достонии бостонӣ , нагуфта пайдосту наҳуфтаи ҳувайдо , хуштар онкии шумории тозаи андешаму дебои номаро ба дигари абрешими шерозаи бандам , то ҳам осӯдаи равони ёр аз сарди сарое ошуфта нагардад ва ҳам марои рози дилу ниёзи равон дар гуфту гузор дигарон гуфта ва шнФтаҳ ояд .

Кишвари худои симнони солӣ аз дар поси кӯйу колоу нигаҳдошти бунгоҳи хоҷау лолои доруғаро фармон дод ва паймон гирифт ки шбоҳнгом ҳар ки бегоҳ аз хона барояд агар ҳамаи мӯбад парҳезгорасту шаби хези хуршеди савор ба хорӣ ранҷа доранд ва ба зорӣ шиканҷа кунанд ба типоӣу зиҳи кунии рустаи руста бар сар гардонанд ва ҳамчунон аз ин рсто наруста задан задан бар кӯча дигар давонанд . Ҳамаи шаби захми каши истода куштан бошаду ҳамаи рӯзи лоша вааш омодаи куштан .

Бо чунин сахт гирифт ки офтоб аз бим дар замин рафтӣу дев бо захмаи тири ситора аз хоки чарх барин гирифтӣ . Ҷавонии порсои гавҳар , содаи дилу хуши бовар , поки домону осӯда , хоми ҳанҷору ниёзмуда ки дамӣ бо олоиш осоиш надоштӣ ,у ҷуз бо шустан рӯйу андешаи намози ороиши нҷстӣ , дар он ҳангом ки кори шаби сипарон аз фарохи пўиии танг буд ва пас аз намози дигар ҳар ки гомӣ аз дар фаротар шудӣ санг бар сару пой бар санг . Бечораи зани хосту ромиши бӯсу канору дигари чизҳоро ки хоҳиши тану коҳиш ҷонаст анҷуман кард . Посӣ аз шаб нарафта бо ҳам хобаи хеш ҷуфт омад , олӯдагии оби осӯдагии бараду коми як дамаи ороми шборўзии кост . Тлўоси шасту шӯу тосаи ҷусту ҷӯи хокаш дар дидаи ҷуфти афканд . Пушт бар зану чашм бар равзан боз нишаст . Ба як чашм заду хобаши набарду тлўоси гармоба дар печу тобиши афканд . Хурӯси ҳамсояи хурӯшӣ бе ҳангоми бардошт , пиндошти навбат бомаст . Оромиш намонад аз бистари длором бар ҷуст ва аз коми дирангу нишастани пўиаҳи ҷунбиш ва хиром афтод . Парасторонаш доман гирифтанд ва аз чорсўи пиромн ки ҳануз оғоз шомасту навбати ромишу ком . Дмсози бистар нарм бош на анбози хокистари гарм , байт :

Болаши ҳам хобаи ҷӯй , молаш гармоба чист ? андарзи ёрон судӣ надораду панди дӯсторон беҳбӯдӣ накард . Доман аз чанги лобагар ан дар кашиду шитобро аз юзу шоҳини пўӣу пари ҷуст . Чндонкаҳ аз хонаи гомии ду давр афтод ва ба пои хеш аз тахти сур ба таҳта гӯр омад , доруғаи шаҳр бо гуруҳеи тираи ҳашу анбӯҳии хираи каш фаро расед , гардиш фурӯ гирифтанд дар сангу хишту чӯбу чумоқу силӣу мушту лагад фурӯ гузошт нашуд . Чндонкаҳи гиря ва зорӣ карду лобау хоксорӣ дар нагирифт . Чун рӯй бахшоиш надиду буи осоиш нишнид бар сангу чӯб тан дод ва кунаду кӯбро гардани ниҳод , ки зинҳор маро бикашед азиро ки хўрои захму киштам на барои сангу мушт . Гуфтандаш задан ва кӯфтани бории куштан ва сӯхтан аз чаҳ ? гуфт касеро ки бонг бе ҳангоми хурӯсӣ роҳ занад ва ба овози писари тухми мурғи рӯзи равшан бар худ сиёҳ кунад на дар хӯрд бастан ва гусастанаст ки барои хстн ва куштанаст .

Достони саркори мирзои афсонаи ёр саманонеаст , чун ваии хирадмандии пухтаи кор ки фиреб чунон бдпсндии хом хор хӯрд , шоистаи банд ва овезаст ва боиста газанду хўнриз . Гиреҳгони мяши ҷома дариғо ба риюи рӯбоҳӣ роҳаш заданду Юсуфсораш бародарона ба чоҳ андохтанд , ҳам магари пеш наад лутфи шумо гомӣ чанд .