Наздики сифориш ҳо кардам ва аз даври нигоришҳо ки солии ду абраи хуши тору пуд « хурӣ » боф ба саркори мейр Абуҷаъфар фирист , ва низ ҳамвора поси андеши пайк ва паём бош . Ду соли якбори ҷуфтии гргобӣ ки сахтии чарму нармии тимоҷши по дар кафши ду бандии мейри Мадинау чикмаи мейри ҳоҷ ёрад кард , низ анбози ниёзсозӣ хуштар . Чунон медонистам ҳамаи солаи ниёзи гузорӣу ҳамаи рӯзаи номанигор . Ин рӯзҳо дар раии навиштае аз вай расед ки борҳои поси сифоришҳои туро ба сФоӣии нигориш ҳо кардааму пӯшидаҳои розу ниёзи дилро ки хомаи равшангар ва тарҷумонаст гузоришҳо . Бории паёмии надод ва агар ҳама дашномӣ бошад посухӣ нафиристод . Агар аз ин пас гармиҳоро сардӣ зояду ягонагиро бегонагӣ фазояд , гуноҳ аз ман мадону остин безорӣ мефишон . Чаро чун ту ҷавонии тозаи бозор ки дар рустаи кайҳонати ҳазор кораст ва ҳанузат харидорӣ нест ,у колои пазиришро рӯзи бозорӣ , набоистӣ чунин сусти шинохт ва кам навохт бошад . Абрау хурмои ин дӯст на онаст ки дили баҳонаи сголду лаб фасона сарояд . Ҳар касро пойгоҳӣ дигаргунасту шумори ёрони икдл аз ҳанҷори бегонасорон сад дилаи берун . Яке гӯйон аз ду прессатон ҷудо куну соя аз офтоби бозшинос . Агар то акнӯн ниёзро соз додае ва ба сар кораш нафиристодае номаи пӯзишнигор анбоз наво дошта , агар ҳама бар дасти абр ва бодаст фиристодани хоҳ ,у ояндаи пушт бар ҳанҷори гузашта ба як пои подоши истодан , чархҳои рангину кӯзаҳои сангин ки дар чанги оқои ризо ва аз санги оқои раҷаб суда монад аз вай бихоҳ .
Гиромии сарвари оқои Абулҳасани панҷ тӯмони ману баҳоии абраҳои туро , агар дар пои баради хӯн аз сипеҳр нахоҳад рехт ,у озар аз замин нахоҳад раст . Бо дӯстон аз ҷону сар дареғӣ нест то ба симу зар чаҳ расад . Магар ба хоҳиши кӯзау косаи тлўосу тосаи ози бози нишоне . Номаи порсии гавҳари фарзандии мирзои ҷаъфар ба машҳадии бародари худ нигошти пас аз расӣдани вхўондни бустону нигоҳдор , ӯ марди ин бозор ва он фурӯмояи колоро харидор нест . Дар тамошоӣ « таббат » ва « тавҳид » ва « боғи ҳунар » ва « обгири оби бандон » ва « ҷӯии ҳурматӣ »у дашт « навбаҳор » аз ман брондиш ва дар ободӣу посдорӣ ҳар як кешу кӯшиши пешовар агар ин бор аз саркори Сайиди нома хурсандӣ нарасад , дили зуди ранҷро аз ту ранҷишии дайр пой хоҳад раст . Ба гуфт нозебо ванигор ношево то кӣ рӯзи худу рӯзгори ёрони тавон барад , мисра : ман гӯям ва худту нашнавӣ шўрднгӣ .