Пас аз намозии саропои ниёз , бӯсаи андеши базми биҳишт анбоз мегардад ки ҳамон ҳангоми бадрӯди фаррухи фаргоҳи саркории кохи минўФри баҳоро пай сипор омадам ,у фармоишҳои волоро ки оростаи ростӣ буду перостаи костии пайғоми гузор . Чун он гуноҳ нарафта ва газоф нагуфта ёваи шохчаҳи бандон буд на зодаи дилу ҷони неки писандон , бе онкии гузориши борҳо гуфтан хоҳаду рози паём ба поён нарафта аз сар гирифтан , ба гӯши андари овезасораш ҷой гир афтод , ва чун нўшдорўии хуши гувориши дил пазир омад . Боди неки пиндорӣ , хошоки бадгумонӣ аз сомони ниҳодаши покиза фурӯ рафт , ва пок бипардохту ромиши сохту созиши рахти тимор аз дили бемори даҳ мурда бар дар афканду чори асба бар хари баст . Оби иктоӣии хоки тўӣӣу моӣӣ бар бод доду меҳр бар рустаи кин бар баста аз бех ва бунёд кунад . Мағз аз пӯст пардохта шуду душман аз дӯсти шинохта , шеър :

Бори худои ин паймони сахти пайвандро шикастан нахоҳад ва ин пайванди дурусти паймонро гусастан . Донои куҳани дорои сухани файласуфи ростини умедгоҳи расатони асҳқи анҷуман ҳамоно ба фармони паймон ки дар пешгоҳи волобст , ва ба савганди устувори афканд , ниёзи номаи ин безабон ҳеҷ ндонро ки порсӣ аз порсо надонаду фарҳанги дарӣ аз оҳанг даро нашносад , бар ҳамон ҳанҷор ки андеша гумошта буд ва пеша гузошта посух нигорӣ карду навиди гузашт ва навохт волоро бар ин каминаи лолои роз шуморӣ фармуд . Дар хости онкӣ беранҷ фурӯ гузошту шиканҷи чшмдоштм ба чеҳраи гшоӣӣу чҳрсоӣии он сарафрози созанд ки мари он парвонаи паҳлавии пайкару борномаҳи хусравии ахтари раҳеро номитар аз ҷомау ҷоми хусрав ва ҷамшедасту гиромитар аз нишони шеру хуршед . Соли гузаштаи ҳамон рӯзҳо ки саркори сайфи аддавларо кайвони мшкўии волои бунгоҳу нишеман буд ва низ аз дар анбозӣу рои дамсозӣ марои ромишгоҳи дилу оромиши ҷои тан , шабии навбати бомдодони миёнаи бедорӣу хобами ин санҷида гуфту сахтаи сухани ҳамеи пиромни дилу равони гашт ва бехосту ангези ман аз ҷон бар забон рафт , шеър :

Чун раҳеро дар ойину оҳанги ситоишгарӣ дил ва дастӣ несту бозуии кушоду бастӣ , агар устоди анҷуман , офтоби шаҳриёрону шаҳриёри клоҳдорони гардуни хуршеди афсар , Фаридуни ҷамшеди ахтар ,ро бар ин оғози сози ситоиш ме сохт ва ба анҷом май барад , тарки ҷӯшӣ бенамак аз нанг хомӣ мерасту зарди гиёҳии ҳамаи хору хски анбози бастаи лолау дами сози даста гул мешуд , шеър :