Номаи кӯтоҳи ҷома ки хомаи баланди ҳангома саркораш бидон пойу пари пардохта буд ва бар он зебу Фрбри сохта , чароғи афрӯзи ҷону дили гашту сарсабзии афзои обу гул . Хирмани тиморро оташи дӯзах дамор афрӯхту гулшани ромишро боришии биҳишт баҳор ифшоанд . Аз дар андому пайкари ахту анбози нигоришҳои хуши рехту шоёни ҳунар буд ва ба гавҳару чам дар дили афрӯзӣу ҷони бахше бо чеҳри Юсуфу равони исо рӯй дар рӯйу дами андари дам , агар хондану омухтану ФрогрФтн ва андӯхтан низ ҳам барӣни об ва рангаст ва бо ин созу санг ба хости поки яздону коми номи писандони дайр ё зуди пишдон ҳунар густарон хоҳии гашту пешвои равони парварон .
Оре ҳар кро гавҳар дид ва донист додаанду бозуии тоб ва тавонист кушода ,у онкии дониши омӯзии равшани ройу прстои бениши афзой чун саркори охундаш низ чароғи биноӣии фаро роҳ дорад , ва аз ранҷи лона бебаррагӣ ба ганҷи хона бениёзӣ бор бахшад , агар хўдкоҳии ҳеҷ снгстии гавҳари шикани кӯҳ Бадахшон хоҳад шуд , ва ё кирмакии шаби тоби шикори хуршеди дурахшон , ҳамчунон чири ҳавасу шоди хости коми андешам ки фаррухи равишу фархундаи манишҳои саркори эшон ҳар бомдодат бе сипоси гардуну ахтари физоишӣ тоза зояду ороишии чарх андоза фазояд .
Куҳани дудмони ниёкон ба фару фурӯғии гетии афрӯзи равшану навсозӣ ва ба рангу обинигор оройу баҳори афзои тоби гӯнаи ширину оби дидаи хусрави барӣ , барӯманди бехии шохи густари гардӣу сарафрози шохии мивапарвар , зибардаст ҳар болоу пасти оӣӣу намозгоҳ ҳар худситоӣу худопараст , шеър :
Кор на ин гунбад гардон кунад
Ҳар чаҳ кунад ҳиммат мардон кунад
Ҳар кас ба кому ҷоӣии расидау баҳраи ному нўоӣии дида ба дод равон парваронасту хости ҳнргстрон . Санг аз тобиши хуршеди гавҳар рахшон гардаду хок аз фурӯғи моҳи озарми кони Бадахшон . Ба ду дасташи чанг дар домани зану баҳр чаҳ фармон диҳад гардан на . Ҳар ки домани неки бахтӣ аз дасти ҳиллад ва ба сахти рўӣӣу сусти раҳгии паймони неки бахатон дар пои барад ҳама ҳастӣ сахтӣ ва хорӣ бинаду пастӣу хоксорӣ . Зинҳор бар ин панди хиради писанди сахти паии пои Афшору мардонаи кори банди ой . Агар на пушаймонии барӣу парешонеи бинӣ .
Умед гоҳе охундро аз ман ситойишии меҳри афзойу дурудии нёзоўиз бар гӯйу ҷдогони номаро лобаи созу пӯзиши андеши шӯ , агар он пешинаи нигоришро ки аз ту сифориш рафт , посухӣ гузориш мекард ороиши ному осоиши коми мо ба сомон буду хоки гарони пойу чархи сабки пўиро ба имдодии ду аз ситамкорӣу дили озории даст дар остину пой дар домон .