Камтарии Абулҳасани яғмо арза медорад ки фари раҳмати ёрони доираи арвоҳами фориғ аз шрморони бойираи ашбоҳ , рахти вусӯл дар манзили афканд ,у фалаки нузул ба соҳил кашид , аз бахти худ ба шукрам ва аз рӯзгори ҳам . Ҳанузам аз таҳмилоти таъоруф маҷолӣ науфтодау таклифоти такаллуфи иқдомӣ ба кори банда зода надода то айёрӣ аз дахлу харҷаши гираму меъёрӣ бар иқтисоду харҷаши бандам , вале знти сахти арқони вайу миннати сусти бунёни мансӯбон давраш гувоҳанд ки дар ҷузви махориҷи тФтир ҳо кардааст ва бо нақди мадохили тавфирҳо барда , ҷалби фавойид дар салби зўоиди дидау таътили мўоидро таҳсил ъавоид ёфта . Қарзяш на ки гузордан фарз бошад ё талабӣ ки ахзаши муҳтоҷи арз . Бар як сӯии балади тӯии боғстони кӯеи гирифта ,у давр аз фарзандони одам ҷоеу ҷӯӣ .
Ҳафтау моҳи онҷо кас напуед бали моҳу солӣ магас напарад . Муштии моаш ва арзон дораду ноне то рафъи хирмани фарши кошонаро пилосӣ ҳасту сурби ёрони хонаро карбосӣ , аҳолии марзро низ аз ъўолӣ то адонӣ бар ваҷҳи тафаққуд эътиное меравад ва аз поси тўдд имтиноъӣ нест , байт :
Ман ки яғмо ки агар салтанати фақр ин аст
Кӣ на парвиз на ҷамшеди гадоӣ дар мост
Тарки талошӣ ба мноът мақдӯрасту барги маошӣ ба қаноат месур , зиндагии базли давандагӣ то кӣу сармояи худои сарфи бандагӣ то чанд ? чун нави ниёзони ирфони бозати инсон комил нагӯям ва ба буии онкии чархи маишат бар меҳвари ком доир уфтад қутб замон нахонам . Ҳар ки хоҳӣ бош ва ҳар чаҳ хоҳии гӯ , мураббии ҳасан заннасту дигари чизҳо макру фан . Ту бе шабаҳати хориҷ аз боӣраҳи фарзандони одамӣ ва аз рӯй яқини марди доираи арвоҳи макрам . Вақтаст ки тақвиятро гузарӣ кунӣ ва ба айни тарбияти назарӣ . Ба хешами пайвастагии фармой ва аз хешами рустагии бахш . Новирди сардории бозпрдоз ва оварад хоксорӣ ба соз . Аз мастурӣ завқ чашону фари нестӣ ъз ҳастӣ даҳ .
Туро ба эмоми ҳусайн ба ҳар саёқат ки донеу лаёқат ки туоне ин хоксори ноқиси айёрро фаромӯш макуну хома аз шарҳи саломату тарҳи хизмат хомӯш махоҳ . Табақоти арвоҳи макрамро аз беҳтари қабӣла то меҳтари тавила бандаам ,у хаёли як якро ки маънӣ висоласту васлӣ бе заволи парастанда . Ба тафсили арзи ниёзӣ аз ман бар саройу узри ҷудогонаи китоб иқомат кун , хоссаи фалонро ки малики ҷонаш мамлукасту ҷовдонаши роҳи иродати маскук .