Қиблаи макрами Муҳамади содиқи бикро барги нишоти омодаи бод ,у базми муродашро фурӯғ аз аёқи бодау вшоқи сода , номаи ҷонпарвар ки ба ширинии тангҳо шукр буд , талхи мазоқамро чошнии бахшой қанд омаду заҳри гўори даҳонам аз хуши мазагиҳои он пайванд шикарханд ёфт . Гилаи тарки нома нигорӣ баҷост , ҳар узри сголми узрӣ бонифоқасту ҳарфии ланги бтоқ . Чун ту ёрии мувофиқу дӯстдории содиқро бо он шароиту ъҳўду меҳрбонӣу савганд , ҳамвора ёд накардан ва ба номаҳои пай дар паии хотир аз дили нигаронии озоди надоштани ғабнӣ бузургасту ҳайфии шигарф . Агар чаҳ таҳрири ъароизро кӯтоҳӣ кардам , вале ба ҷони азизат обӣ нахурдам магари онкии сӯрати дидорат дар ҷом падедор бошад , ва хобӣ накардам ало ки шахси хаёлат дар назар , зикрат бар забон буду меҳрат дар равон , фард :

Чанде аз ин пеши соз ъризтӣ кардаму ниёз зроътӣ пардохтам , ҳамоно раседу меҳрбони хотират аз ҳоли раҳе огаҳӣ ёфт . Пиндоштае дар ӣнҷои ёри меҳри парварда Эй дорам ва азтар доманӣ нам кардае , ғмхўорми ҷузи дили ғам парвар нест ва нам кардаам алои мижгон ашк полуду дидатар , фард :

Ҳар касеро бахтӣ додаанд ва ҳар мурғиро ошёнӣ бар дарахтии ниҳода , ҳар гавҳариро сФоӣӣ омӯхтаанд ва ҳар пайкариро қбоӣии дӯхта , фард :

Хушоу хурмои бахту ҳоли ту ки бо ҳама бепӯлӣ ҳар шаби мавлои дорӣ ва ҳар рӯзи гандум дар дувалӣ , . . . Пайваста бо даҳони маи пора Эйасту обидинати осӯда дар гаҳворае , ҷоят дар маконеасту устодат дар дуконӣ , нонет дар анбонӣаст вдстт дар тунбоне , кандаи ?ут дар тунӣаст ,у гандаи ?ут дар ӯнӣ , мурдаи ?ут дар гӯрӣасту сихат дар танурӣ , дастат дар камарӣасту рмҳт дар сипарӣ , роҳат дар ҳарамӣасту шохат бар шикамӣ , хояи ?ут дар муштӣасту хобгоҳат бар пуштӣ , регат дар музей Эйасту обат дар кӯзае , деват дар шишаасту шерят бар бешае , палангат бар қулла Эйасту наҳангат дар диҷлае , кейкат дар шалворӣасту мехати дрдиўорӣ , куҳнаи ?ут дар машъалӣасту оташат дар минқалӣ , ошат дар диягӣасту дуғат дар хикӣ ; ин давлат аз куҷои ҳамаи касро муяссараст ?

Мирзои чли кас вақте омад ки банда чун ташт ӯ аз бом афтода будам ,у хастау шикаста чун устоди оби рехтаи сар бар болини ниҳода , ҳоле набӯд ва агар ҳам май буд иқдомӣ намефармуд , касе ки масту мадҳуш бо гунбади симини шаб дар всоқи ҳарифӣ чун ту санги зҳори рӯдаи шёр ҷой кунад , ва бо арзи масӯну домани поки рахт берун кашад , дар ҳар анҷуман аз салоҳаши рози тавон сурӯд ва бар доманаш ба покии намоз тавон кард . Нмидонми ин рӯзҳо дар чаҳ корӣ ва бар чаҳ ҳоли фатҳ ва гушоишӣ шуд ё ҳамчунон корҳо бастааст , амн ва осоишӣ расед , ё дилҳо ба дастури пешини хастау назми корҳо гусаста , аз Фотӣ ба тандурустӣ хабарӣ омад , ё длнгронӣ . Банноӣ язд ҳаст ё дар рай ба иқомати гузарон , худо гувоҳаст ҷузи назми кору фароғати рӯзгори сари кору дигари ёрони хусӯси фалони хаёли вдъоӣӣу мурод ва тмноӣӣ надорам . Худоят аз шотии андӯҳ канор дорад , ва ба зӯдӣ аз васли Фотӣ бархӯрдор фармоед . Ҳамаи рӯзаи мухлиси худро ба гузориши ҳоли шод ва аз руҷӯъ ҳар гӯнаи хизмати сарафрози фармой .