Фидоят , зиёрати чашмҳои ҳақи байни шайхро ки бо мушоҳидаи зебои ҷамолати молўФ деринаст , тақарруби аркро аз роҳии дайри анҷоми барг срўФ кардам , на чеҳраи гулӣу ҷаноби шайхро аз олами гусаста , ва дар бар ҷаҳони баста бо якдигар нишаста дидам , анбози сими гаштам , андешаи ҳузури дмсози чаҳорум ки ҳама ӯст сахтами парешони сохт , фард :

На чандон ҷоят дар дидаи ман холӣаст ва дар назд ёрони анҷуман низ ки дар қайд сухан гунҷад . Зиҳии шӯрбахтӣ ки кори мо бо дӯсти ҳама бо хаёли гузашт ва ҳар мояи тақдим ки дар тадбир висол пухтем яксар маҳол афтод ,у натиҷа малол оварад , агар ҳам гоҳе роҳӣ ёфтаму солу моҳии бори нигоҳӣ , ихлоли хуишони хонау нодрўишони бегона , бар вифқи аҳли маҳоли мақолии надоду шикастаи пари мурғи дил бар гулбун бехору сунбули ғолияи борат бе ғавғои гулчини пару болӣ назд , фард :

Борӣ бо ҳамаи ҳасрату нуқсони боз агар давлати дидор даст додӣ ва аз таҷаллии он зулфи мишкӣну гардани симин , моҳии мурод ба шаст афтодӣ , ахтари масъӯдро сипосдору бахти Маҳмӯдро ҷовдони миннат гузор будам . То кӣ бози оӣӣу кори ромиш аз фари ҳузурат ба соз ояд , агарат аҳволи таълиқ мақолӣ ҳаст шарҳи ҳолеи дареғи мадор .