Длнўози бародар бо ҷони баробари комкори ман , ршҳӣ аз рашаҳоти қалами муҳаббат дар таровуши омада буд ҳдиқаҳи хотири маҳзунро қарин тароват намӯд , дида дар роҳи интизори сифедро аз мидодии саводии бхшўд , фард :

Прўончаҳи ҳумоюни ашрафи аъло рӯҳии фидоаро мушарраф гардид , тораки умеду астзҳорро дарра алтоҷ расед , як тоқаи шоли бутаи анъомӣ аз қбчоқи хонаи марҳамати хусравиро камарбанди убудийяту чокарии сохт ва ба маросими шукргузории авотиф шоҳона пардохт чиҳил қитъаи анъомии мазиди макорими Қоонӣ буд . Хости ариза дар ҷавоб нагорд ва худро дар ъдоди чокарони шуморад , ҳақи матлаб аз бисёре ашФоқи шоҳаншоҳӣу мароҳими номутаноҳии велау ҳайратӣ даст дода ки намедонам ба чаҳ забони аризанигорам ва чигуна зуҳӯри ин мароҳимро шукрии гузорам . Дар ин сӯрат безабониро хуштару олами ҳайратро беҳтар донистам . Чунин ба хотир фотир расед ки ҳамин қадар ба он бародар изҳор шавад ки маро на забонӣ ва на қувва беоне ки тавонам шукри ин авотифро адои созам ё ба арзи маротибии пардозам , фии алҷмлаҳ аз маҳрӯмии худ аз остони ақдаси шикоятӣ ва аз меҳнати маҳҷӯрӣ аз анҷумани ҳузури муқаддаси ҳикоятӣ дар миёни орм ва аз рӯй ҳасрату таассуфи тмноӣӣ ба он бародари азизи шуморам , фард :

Борӣ , фард :

Ба умеди онкӣ дар анҷумани ҳузури азин маҳҷӯри исмӣ гуё шавад , муҳақари борномаҳ эй мсҳўби Фаридуни бик ирсол дошт , аз муҳаббати он бародари комкори таманнои инки дар пешгоҳи ҳузури ҷилва зуҳӯр диҳанд шояд ба дараҷа қабул расад .