Расӯли хубу мрослаҳи марғӯби маҳбӯби восил , чандон лабу дида бар баёзи ону саводи ин судам ки он чун рӯй бахти ман сиёҳ ва ин чун дидаи мулозимон сифед шуд , дрбоби қабоу чакани рахт ба хона хайёт кашида ҷомаи матолибат бар андохтам бар қомати қабулаши қсиромд , зеро ки дар мутолибаи аҷрати дасту бағали кушода ба зроъи дарози нафасӣу миқрози тунди забонии нпимўдаҳ газ мекард ва газ накарда медарид , чандон дарид ва дӯхт ки пероҳани сабрами қабои гашт . Дидам чунончии сари сӯзанӣ ар холиқи куҳна ӯро ҳўори ангоштаи хайётаи мисоли борӣк шудаи сӯрох ба сӯрохаши кашам , модоми зуҳӯр ҳатто ҷамали фии сами алхёт , сари мо бекулоҳ хоҳад буд , лоҷарами кейки манозират аз шалвораш баровардаму пунбаи вораши пӯшидаи дасташ аз шол кӯтоҳ кардам , пӯлаш додам ва гирифтам ва ба расӯли супурдам ва рафтам саги Юсуфи изори тариқи Мисри висолро чун сяти ҳасани Зулайхои паии сипари омада , қитъа :