Қурбонат шавам ; раҳеро дар нигориши истидъои арқоми алайҳи олия ки астхлоси қавмӣ бепаноҳу гуруҳе бе гуноҳи мавқуф ба зиёрат ва ишорат ӯст , рози шумори иншои тарошӣу шеъри фурӯшӣ хондаанд . Омии хому хомии нотамом аз трсиФи ҳарфии ду . . .

Дар маҳзари саркори аҷали воло ки ба иттифоқи устод суханасту ангушту хома шево гуфт , зебои нигориш , чанги ҳазор ноӣу мушти ҳазор даҳан чаҳ тавонад сурӯд , ва ба истилоҳи бозорёни ҷузи мушту забони хеш аз ин срдсроиӣу жождроиӣ чаҳ ёради баст ва гушӯд .

То гӯшу чашми анбозони базму дмсозони рози худоами Амҷади воло аз дид ва шунид таълиқоти хунаку талфиқоти лотоили ҳиҷоб дар бандад ва симоб наҷуед , рӯй нозебои нигоришро бидон саёқати базакии бастам ва дар паҳнаи харсавориҳои гузориш изкӣ ронадам , раҳмати хоси худро дар ттмими арқоми лозими алтъзим ба тамоми таҷаллии фармой , ки ман бандаи тнки пӯсту хаданг пўаст , давр аз он фархунда ҷон хуфтон сипару ҷавшан шикофаст . Коғаз анъомӣ расед . Инак сатрӣ бастааму эҳтироми китобро хома дар ангушту сафҳа дар мушти собит ва стўор нишаста . Ҳрраҳи алъбди яғмо .