Асмъил ; зуҳри бисту панҷум рамазонаст . Дар масҷиди шоҳ бо махдумии оқои Абулҳасан аз ҳусайни ободу кори қнобу раҷъат ӯ достонаст , панҷуми шавол аз рай ба хости худо аз роҳи Ироқи азм андешаст . Борӣ дар банди ғиобу ҳузури дӯсти Муҳамад ба зот мабош . Оқои Абулҳасанро чунон пиндор ҳозираст . Агар аўстодӣ ҳозир ҳаст ба вусӯли навишта бар гумор , ки машғӯл нав кандан бошад на лорўбӣ , ва чунончӣ нест ҳатман устоди мухторро қатъу фасли мақотеъаи ақл писанд карда ба кори дор то ҳар ҷо меравад , ва ихроҷот мешавад бикун . Эҳмол ҷоиз нест ҳар қадар харҷ шавад сарфа бо тест . Рӯзмуздӣ ғалатаст .

Гуё хонаи оқои Абулҳасан нақдан ҷнсо ба шумо муҳтоҷ шаванд . Одам ба аҳвол пресс онҳо бифирист , ва бигӯ ҳар чаҳ зарур бошад аз шумо бихоҳанд . Як тӯмон то понздаҳи ҳазор динор ба эшон бидиҳ ва қабз бигир . Расад харҷи қаноти оқои Абулҳасанро худ бидиҳу ҳисоби нигоҳдор . Аз дўстмҳмдро занаш ки аз дар . . . Бар кулоҳу риши он зани риши дор шараф дорад хоҳад дод . Ҳрраҳи алъбди яғмо