Ҳар кас ки ба дили меҳри ту ма пора надорад

Аз ҳар ду ҷаҳони баҳра ба якбора надорад

Фарёди зи бечорагии дил ки ба ночор

Ҷузи онкӣ ба ғам нола кунад чора надорад

Ҳам собит дар ишқам ва ҳам раҳрави сайёр

Афлок чу ман собит ва сайёра надорад

Дорад дили мангар ҳавас хуфтан дар гӯр

Тифласту биҷузи одат гаҳвора надорад

Бо ин ҳамаи хории з чаҳ дорад сари сахтӣ

Он сусти вафогар дил чун хора надорад

Резади ғаму аФсрдгиш аз дару девор

Ҳар шаҳр ки майхона ва михўораҳ надорад

Дар кеши ман озори дили аҳли муҳаббат

Ҷурмӣаст ки он тавба ва куффора надорад

Бо ӣнҳамаи девонаи яке чун ману маҷнӯн

Саҳрои ҷунун аз ватан овора надорад