То ҳаёти ман ба дасти нон деҳқонасту бас

Ҷони ман сар то ба пои қурбон деҳқонасту бас

Розиқи рӯзии даҳ шоҳу гадои баъд аз худоӣ

Даст хӯн олуд базрафшон деҳқонасту бас

Дар асад чун ҳути сӯзади зи офтобу оқибат

Бенасиб аз сунбулаи мизон деҳқонасту бас

Онкӣ ларзад ҳамчуи мурғи ним бсмли субҳу шом

Дар зимистони пайкари урён деҳқонасту бас

Дасти ҳаркас дар тавассул аз азал бо доманӣ аст

То абади дасти ману домон деҳқонасту бас

Даври даврон ҳар ду рӯзӣ бар муроди давраи ист

Онкӣ ноед даври он даврон деҳқонасту бас

Бар сар хон , хоҷаи пиндорад ки бошад мизбон

Ғофиласт аз инки худ меҳмон деҳқонасту бас

Мунҳадим гардад қусӯри молики сармояи дор

Кохи муҳками кулбаи вайрон деҳқонасту бас

Номаи тӯфон ки бо хӯн менагорд фаррухӣ

Дар ҳақиқати номаи тӯфон деҳқонасту бас