Он дасти дӯстӣ ки дар аввал нигор дод

Бо душманӣ ба хӯни дили охир нигор дод

Дидӣ ки боғбони ҷФопишаҳи оқибат

Бар боди ошиёнаи чандин ҳазор дод

Май хости хӯни зи кишвари дорорўд чу ҷӯй

Дастӣ ки теғ кед ба ҷонў сайёр дод

Бо ихтиёр том кунад тарду қатлу ҳабс

эй дод аз касе ки ба ӯ ихтиёр дод