Сипедаи дам ки занад абри хайма дар гулзор

Гул аз сароча хилват равад ба сафаи бор

зи эътидоли ҳавои ҳукм ҷонвар гирад

Агар ба нӯки қалам сӯратӣ кунанд нигор

Сурӯди хоркн аз андалеб нест аҷаб

Ки муддатии сарв кораш набӯд ҷуз бо хор

Чаҳ ҳолатаст ки мурғон ҳаме зананд наво ?

Чаҳ мӯҷибаст ки гулҳо ҳаме кунанд нисор ?

Ҳануз сарви сеӣ дар наёмада сет ба рақс

Чаро ба даст задани хуш бар омадаи сети чанор ?

Арӯси боғи магар ҷилва мекунад имрӯз

Ки боди ғолияи сои сету абри лўлўи бор

Кулем вори зи шохи дарахти булбул ро

Фурӯғи оташ гул кард ошиқи дидор

Ҳануз но шудаи сӯсани збнди маҳди озод

Дароз кард забон чун Масеҳ дар гуфтор

Чаман ҳануз лаб аз шери абри ноштаҳ

Чу шоҳидони хат сабзаш дамид гирди изор

Ниҳодаи наргиси раъно ба хоби мастии сар

Ҳануз ношуда аз чашм ӯ нишони хумор

Ҷаҳони бад-ӣни сифат аз хуррамии маҷлису шоҳ

Дар ӯ чунонк дар аснои соли фасли баҳор

На маҷлисаст сипеҳрии сет каз мтолъ ӯ

Битобад ахтари исмат ба соъатии сад бор

Касе гумони набард дар ҳарими ҳазрат ӯ

Ки аз ҷафои фалак бар дилӣ буд озор

Замонаи наъра таҳсин занад чу мадҳати шоҳ

Ба гӯш ӯ расад аз лафзи ровии ашъор

зи баси тараннуми волҳони мутрибон ки дарав

Ҳамеша мағзи фалак пар навой мўсиқор

Ба расми хизмату тоъат ба ҷои сари ҳонгон

Мулӯк саф зада бар даргааши ямини висор

Нишаста хусрав рӯй замин ба истеҳқоқ

Фарози маснади шоҳаншаҳии сулаймони вор

Хдоигони мулӯки замонаи нусрати дайн

Ки меҳру моҳ ба фармон ӯ кунанд мор

Ҷҳонгшои Абубакри бен Муҳамади онк

Ба як пиёда кунад дафъи сад ҳазор савор

Зхоки маҷлис ӯ буи хулд ме ояд

Чунонк накҳати анбари зи талабаи аттор

Дар ин чунин сира вақте каси он чунон маҷлис

Ба ихтиёри бнгзорди ин сухан бигзор

Ҳасуди тӯҳмати бади хидматии ниҳоди маро

Ки шуд зи даргаи фармони даҳ ҷаҳони безор

Касе ки ӯ набӯд огаҳ аз ъқидти ман

Чу ин сухани шунӯд бовараш кунад ночор

Чу ин аломат ҷаҳласту номи ман оқил

Кунун куҷо барам ин нанг ва чун кашами ин ор

Маҷоли сабр куҷо бошудам чу дар ҳақи ман

Замона бар сари ботили намояди ин исрор

Тамаъи мадор ки куффор башикананд салиб

Басаст ин ки набанданд муъминони зуннор

Ҷаҳони пноҳои имрӯз дар замонаи туе

Ки рӯзгор ба аҳд ту дорад астзҳор

Фалак ба ҷоҳи ту афрошти пушт бо маснад

Ситами зи адл ту оварад рӯй дар девор

Замонаи дасти туро дид зомини арзоқ

Ситораи теғ тўро ёфт қотеъи аъмор

Ғубори мавкибати он кимиёӣ муътабар аст

Ки шуд сбикаҳи хуршед аз ӯ тамоми айёр

Касе ки ъзи қабул ту ёфт дар олам

Ба чашми ҳиммат ӯ малики раии намояди хор

Қарор чу будам дар фироқи ҳазрати ту

Ҳануз кори маро то фалак надода қарор

зи сад ниҳол ки дар боғи умри бншондм

Яке ҳануз збхтм наёмада сет ба ёр

Замона то надиҳад дод фазлу дониши ман

Чигуна даст бидорам зи доманаши зинҳор ?

Чаҳ вақти азлат ва ҳангом инзивост маро ?

Наронда даври таматтуъи зи гунбади даввор

Ҳануз пеш рикобам набарда бар сари дӯш

Ба ҷои ғошияи кимхти моҳи ғошияи дор

Ҳануз аз пас пуштами ҳамоили ҷавзо

Накарда бар сари шамшери некӯони ттор

Сар аз бисоти шҳншаҳ чигуна бурдорам

Нъўзболлаҳи безорам аз чунин сарукор

Бидон худоӣ ки зарроти осмону замин

Ҳаме кунанд ба покии зот ӯ иқрор

Бидон қадим ки дар аҳди аввалят ӯ

Ҷаҳон набӯд ва набӯд аз ҷаҳонёни осор

Чу осмону заминро ба анбиёи бнўохт

Яке аз он ду надонист кафш аз дастор

Чу одамӣу париро ба аҳбтўои афканд

Бар омад аз дил ҳар як ҳазор нолаи зор

Чунон наҳуфт дар атрофи ғайби сари қадар

Ки раҳи набарди бадви ваҳму фикрати ағёр

Чунон нигошт бар алвоҳи ақли сӯрати илм

Ки хираи гашт дар ӯ дидаи аўлўолобсор

Чу хити субҳу шафақи баст бар амӯди уфуқ

Тарозуии шаби врўзи истод чун тайёр

Ба сонеъӣ ки биёрост боғи фитрат ро

Ба ҳасани қомат чун сарв ва рӯй чун гулнор

Ба мубдиъӣ ки дар аҷзои хок таъбия кард

Дили худои шиносу забони шукри гузор

Бидон ҷавод ки чун абри боди дастӣ ро

Вуҷӯҳ чарх диҳад солҳо ба як идрор

Бидон латиф ки чун боди хоксорӣ ро

Кунад мубашшири имдоди лутф дар ашҷор

Бидон ҳалим ки дар як нафас фурӯ шавед

Ҳазор номаи исён ба оби истиғфор

Бидон Карим кигар ҳасри неъматаши талабӣ

Шумор он натавон кард то ба рӯзи шумор

Чу дасти ҳикмат ӯ тай кунад сҷли вуҷӯд

На аз диёр нишон монад ва на аз диёр

Чу хутбаи лмни алмалик бар ҷаҳон хонд

Буруни баради зи димоғи ҷаҳонёни пиндор

Бидон злозли ҳайбат ки дар шабонгаҳи умр

Кунад змстии ғифлати нуфусро ҳӯшёр

Бидон мунодии иззат ки дар саҳари гуҳи ҳашар

Кунад зи хоби адами коинотро бедор

Ба тӯҳфаҳои каромат ки аз даричаи ғайб

ДроФкннди муҳайё ба домани ахёр

Ба ҷазбаҳои аноят ки дар муқобили он

Ба ним зарра насинҷид бизоъати Аброр

Ба гнҷномаҳи раҳмат ки сари тоўилш

Касе надонад беруни зи олами алосрор

Ба меҳри дарҷи набувват ки ани вадиат ро

Набӯд ҳеҷ Аминӣ чу Аҳмади мухтор

Ҳануз субҳ рисолат накарда буд тулӯъ

Ки шуд зи акси ҷабинаши ҷаҳони пар аз анвор

Бидон сакинаи исмат ки кард хурсандаш

Ба пардаи дории як анкабут бар дар ғор

Бидон эй саодат ки раҳмати азалӣ

Фиканд соя ӯ бар муҳоҷиру ансор

Ба ҳурмати қадами сидқи он ҷўонмродн

Ки каси набарди бадишони сабақи дарин мзмор

Ба нури талъати хусрав ки осмони густох

Назар бар ӯ натавонад гумоштани зи виқор

Ба чори болаши қадараш ки баҳр ӯ зада анд

Ду сояи бони сиёҳи вспиди лайл ва наҳор

Бидон блорк гавҳар фишон ки дар кафи шоҳ

Басони қатра обаст дар миёни баҳор

Бидон саманди замони суръати замини паймоӣ

Бидон каманди сипеҳри афкани ситораи шикор

Ба ҳақи ин ҳамаи сӯи гандҳо ки аз азимат

Бар осмону замини ҳамли он буд душвор

Ки чашми ман ба ҷаҳони он замон шавад равшан

Каз остонаи шаҳи бистарам ба дидаи ғубор

Хдоигоногар кашфи ҳол ман бикунӣ

зи сидқ ҳар чаҳ намудем яке буд зи ҳазор

Дар туро ба ҳамаи шарқ ва ғарб нафурӯшам

Ки хоки тӯда фонӣ надорад ин миқдор

зи хизмати ту чаҳ шоғил буд маро ба ҷаҳон ?

Кадоми хешу қаробати кадоми малику ъқор

Нассоби мояи ман донишаст ва май доне

Ки ин матоъ наёрад баҳо дар йени бозор

зи ҳазратати сабаби ғайбатам ҳамин бӯда сет

Ки бӯдаам ба дили озурда ва ба дили бемор

Чаҳ доғҳо ки з чархам нишаст дар сина

Чаҳ ашкҳо ки зи чашмами давид бар рухсор

Ҳануз дар ғами он мондаам ки чун уфтад

зи мавҷи ҳодисаи киштии умри ман ба канор ?

Агар зхўФи врҷо дар таҳайюрам зон аст

Ки пой бар сар ганҷасту даст дар дами мор

Марои шикоят бисёру шукр андак ҳаст

Агар чаҳ меназанам дами зи андак ва бисёр

Миёни оламу ҷоҳили тафовут ин қадараст

Ки ин кашида Аннан бошад он гусастаи маҳор

Қадами зи доираи берун наме нуҳуми кохр

Ба сар ба гирд ҷаҳон гашта гир чун пари гор

Ба рӯз , дарси саноӣ ту мекунам талқин

Ба шаб , вазифаи мадҳ ту мекунам такрор

Ба сӯии сидраи змни мурғ тоъатӣ напарад

Ки рқъаҳ эй набард аз дуоат дар минқор

Дароз мешавад ин моҷаро ва май тарсам

Ки аз малолати хотир касе кунад инкор

Збҳри хусрав аз йен ба дуо наме донам

Ки то абад аз умри хеш бар хурдор